Klant is koning op de zorgmarkt (5)

Onder het motto ‘Zorg is een verhandelbaar goed’ (MC 47/2004:1857) mengt hoogleraar openbare financiën J.G.A van Mierlo zich in de discussie over het wel of niet invoeren van marktwerking in de gezondheidszorg. Wat mij echter stoort, zijn de toon en het dédain voor de andere partij waarmee een en ander wordt gebracht. Het stuk druipt van de anticommunistische sentimenten en het is niet moeilijk hierin een vertegenwoordiger te herkennen van de moderne ondernemers, die blakend van zelfvertrouwen het collectief kunnen missen als kiespijn daar dit immers afbreuk doet aan het eigen gewin. Zelfvertrouwen kan echter gemakkelijk overgaan in zelfoverschatting. Dit laatste gevoel dringt zich aan mij op als onder het kopje ‘Revolutie’ nog eens de voorwaarden voor de introductie van zijn marktsysteem worden genoemd. De vermeende competentie van de gemiddelde burger om onder andere eenvoudig via internet de juiste keuzen te maken, lijkt mij regelrechte onzin, daar dit voor leden van de medische discipline al moeilijk is.

Transparantie is een illusie; veelal worden appels met peren vergeleken. Verwonderlijk genoeg wordt dan ook nog de overheid als bewaker voor dit soort zaken voorgesteld, na eerst te zijn neergezet als niet serieus te nemen paternalistische betweter. Sturen is kennelijk minder belangrijk dan roeien. In het hele relaas wordt bovendien niet het feit betrokken dat het in ieder geval voor een deel gaat om mensen in een hele moeilijke fase van hun leven (namelijk patiënten in plaats van consumenten) die weinig lust en energie hebben om op internet te surfen of door het land te reizen op zoek naar goede en goedkope adressen. Om hun lot in de handen te leggen van een stel handelaren lijkt mij bijkans onethisch. Zou dit misschien een reden voor enkele van de kennelijk naïeve ondertekenaars van het manifest kunnen zijn geweest?

Burgum, november 2004

Derk Berends, patholoog