Meesters in waardegedreven zorg

Sinds 1901 zijn er artsen werkzaam voor de overheid om individuele burgers goede zorg te geven. Met de invoering van de ongevallenwet moesten artsen oordelen over financiële compensatie bij ziekte door werkzaamheden. Een revolutionaire ontwikkeling waarbij de arbeidsgerelateerde zorg naast groepsniveau ook moest nadenken over zorg op individueel niveau. De volgende bijzondere ontwikkeling was de explosie van sociale wetgeving in de jaren 60 van de vorige eeuw. De vraag naar medische professionals die medische adviezen en oordelen kunnen geven bij juridische vraagstukken vanuit de overheid steeg enorm. Zoveel dat dit leidde tot de oprichting van de Nederlandse Vereniging voor Verzekeringsgeneeskunde op 13 maart 1969.

Deze ontwikkeling binnen Nederland is redelijk uniek in Europa. In ieder geval de omvang van onze arbeidsgerelateerde geneeskundige zorg. Dit heeft geleid tot meesters in waardegedreven zorg op verschillende gebieden. Meesters in het wegen van en oordelen over gezondheidswaarden, morele waarden en economische waarde. Hoe zich dit heeft ontwikkeld vanuit wetenschappelijk verenigingsgezichtspunt de laatste 55 jaar kunt u horen op het lustrumcongres van de NVVG op 4 april aanstaande. In het vervolg van deze column mijn gezichtspunten als opwarmer.

Meesters in het wegen en oordelen? Nederland heeft de unieke keuze gemaakt om medische behandeling en medische oordelen bij verschillende specialisaties van artsen te beleggen. Vooral om zo de rol van artsen zuiver te houden richting patiënten/cliënten. De verzekeringsarts houdt medische oordelen weg bij andere medische professionals. Hiervoor worden vaardigheden als argumenteren en anamnesetechnieken gebruikt. Daarnaast heeft deze specialist ook kennis van juridische zaken en participatiebevordering. Dit alles om de gezondheidswaarden van de medische wereld te laten passen binnen oordelen voor de juridische wereld.

De verzekeringsarts is, samen met de bedrijfsarts, meester geworden in morele waarden. Bij elk oordeel dat deze specialisten moeten geven, zijn direct verschillende partijen betrokken. Het is aan deze sociaal geneeskundig specialisten om als ‘dienaar der gerechtigheid’ de rechten, belangen en wensen van alle betrokkenen zorgvuldig mee te wegen in hun oordeel. De jarenlange ervaring hiermee maakt deze groep artsen ware meesters in het wegen van morele waarden. Deze kennis en vaardigheden zijn terug te lezen in het boek Ethiek voor artsen arbeid en gezondheid.

Naast de morele waarde is de verzekeringsarts ook dagelijks bezig met financiële/economische waarde. De impact van de keuzes die een verzekeringsarts maakt, kent bijna altijd direct financiële gevolgen voor de betrokken partijen. Economische waarde blijft voor veel dokters lastig te wegen ten opzichte van gezondheidswaarden. Verzekeringsartsen hebben hier decennia ervaring in opgedaan. Dit past bij de ‘waardegedrevenzorgbeweging’, die de laatste jaren groeit in Nederland.

Het meesterschap wat verzekeringsartsen hebben ontwikkeld op al deze waardegebieden en vooral de verbinding hiertussen is van groot belang. Dat ziet ook de NVVG. Daarom willen ze deze concreet beschrijven in een beroepsprofiel. Daarna wordt het hoog tijd dat we deze medische competenties in passende vorm aan alle basisartsen meegeven in de geneeskundeopleiding. Daar denk ik graag over mee. Immers elke arts moet toch meester worden in waardegedreven zorg!

Immers elke arts moet toch meester worden in waarde- gedreven zorg!