Mette Konings

Het is een prachtige lentedag in het stadspark. Een zwaan valt een eend aan, de herten scharrelen rond en de krokussen staan in bloei. We gaan even zitten op een bankje.

Op de gesloten afdeling rent een naakte man luid schreeuwend in volle vaart in mijn richting. Alles gebeurt in secondes. Ik sta op het foute moment op de foute plek in zijn gangspoor en ik ben bang dat hij me gaat aanvallen. Ik open snel een deur op een kier en schuif naar binnen. Aan het alarm indrukken heb ik niet gedacht. Op de gang rent de man door. Er zijn tien mensen en politie-inzet nodig om hem tegen te houden.

Vlak voordat ik voor het eerst een presen­tatie moet geven op een groot congres, moet ik naar het toilet. Er zitten geen pauzes meer in het programma. Ik probeer zo onopvallend mogelijk bij de deuren te komen.

Mangomomenten voor patiënten worden vaker beschreven: momenten van grote waarde die ontstaan door kleine, onverwachte gebaren van een zorgverlener, die geen of weinig tijd, geld en moeite kosten. Dankzij mijn collega’s beleef ik ook mangomomenten.

Eindelijk laat corona reizen toe en kan ik naar het American Psychiatric Association-congres in New Orleans. Al vanaf de openingsceremonie is duidelijk dat we in Amerika zijn. Een fanfare komt binnenmarcheren. De senior adviseur van Obama komt nog eens op, want het publiek applaudisseerde niet enthousiast genoeg de eerste keer.