Marcel Slockers is huisarts en straatdokter in Rotterdam.
Kevin was nog geen 30 jaar oud en woog amper 35 kilo. ’s Ochtends vertelde hij mij dat het heus wel weer beter met hem ging. Ik kon door hem heen kijken, zo mager was hij. Het kwam wel weer goed, zei hij, hij ging niet dood. Nog diezelfde avond overleed hij op de verpleegafdeling voor daklozen van CVD Havenzicht.
Dubbel pech had Jasper, omdat hij voor twee aandoeningen niet gevaccineerd was. Hij werd slechtziend geboren omdat zijn moeder rodehond kreeg in een tijd dat er nog niet tegen rodehond gevaccineerd werd. Op latere leeftijd kreeg hij keelkanker, wat mogelijk vermeden had kunnen worden met het HPV-vaccin, dat nu ook voor mannen beschikbaar komt.
Leveranciers van incontinentiemateriaal en drinkvoeding hebben een nieuwe rol gekregen waar patiënten en artsen op stuklopen. Mensen die goed zijn in het produceren en verkopen van materialen, nemen beslissingen die het leven van patiënten ingrijpend beïnvloeden.
De zorg voor onverzekerde patiënten komt weliswaar voor vergoeding in aanmerking, maar de regels zijn te ingewikkeld en bovendien slecht bekend. Daarom hebben de verenigde Straatdokters een protocol opgesteld dat zorgprofessionals en andere betrokkenen duidelijkheid en houvast kan bieden.
Was het gewoon pech dat ze haar kind verloor na een zwangerschap van vijfenhalve maand? En was het opnieuw pech dat ze ook haar tweede kind verloor? Vertwijfeld zat ze voor me, Cindy, een vrouw van 35, met een slechte nierfunctie, in Nederland geboren en met een Nederlands paspoort. Na twee jaar buitenland was ze teruggekeerd voor zorg en aandacht. Nu zat ze voor me op mijn straatdokterspreekuur.
