Esther van Fenema is drie dagen per week psychiater bij de crisisdienst in Almere en heeft een vrijgevestigde praktijk. Ze is gepromoveerd op de toepassing van richtlijnen in de ggz. Daarnaast is ze lijsttrekker voor NLBeter, een politieke beweging, professioneel violiste en is ze interviewster bij online opinieplatform Café Weltschmerz.
De wachttijden op Schiphol domineren al weken het nieuws. Terminals puilen uit met passagiers en vluchten worden vertraagd of geannuleerd. Passagiers die flauwvallen of vechten uit onmacht en wanhoop. Schiphol heeft, naast een wilde staking, een verkeerde inschatting gemaakt van het aantal passagiers en ziekmeldingen onder het personeel. Uiteraard biedt Schiphol-directeur Dick Benschop excuses aan en belooft hij beterschap.
Het Dagblad van het Noorden kopte vorige maand: ‘Fastfoodketens McDonald’s, KFC en Burger King ontvangen miljoenen van zorgverzekeraars en miljarden aan premiegeld van pensioenfondsen.’
Het kabinet doet vanaf nu een appel op de eigen verantwoordelijkheid van burgers en ondernemers bij de bestrijding van corona. De eigen verantwoordelijkheid wordt de rode draad van het langetermijnbeleid. ‘We zijn allemaal volwassen burgers die hun eigen verantwoordelijkheid dragen’, is dan ook niet voor niets al jarenlang de mantra van Mark Rutte.
De coronacrisis is nauwelijks ten einde of de volgende drama’s kondigen zich alweer aan. De aangrijpende oorlog in de Oekraïne en dichter bij huis de tweede MeToogolf. De vraag is of we onszelf desondanks toch toestaan om de coronacrisis op een gezonde manier te verwerken?
Er is de afgelopen weken veel gezegd en weinig gezwegen over de misstanden bij The Voice. Werd de enorme ophef veroorzaakt door daadwerkelijke feiten, de opluchting dat er eindelijk ander nieuws dan corona was, of speelt er onderliggend ook iets anders?
