Bram & Martine in gesprek

Lieve Bram, vanochtend begon mijn dag rustig en vroeg. Na het mediteren dronk ik thee, en las: Recognise that the other person is you. Dat was precies wat je bedoelde, niet?

Lieve Martine, je beschrijving van het contact tussen jou als dokter en de patiënt raakt me. Dat komt omdat de menselijke waardigheid er een hoofdrol is speelt.

Wat een treffende afsluiting van jouw laatste blog: hart en handen, handen en hart. De hele essentie van het dokter zijn. Werken vanuit het hart, met gevoel en misschien wel liefde.

Wat naar, die hartkloppingen van je. Maar eigenlijk ook weer goed dat je lijf je terugfluit als dat nodig is. En dat je de boodschap begrijpt en ernaar handelt. Of juist niet handelt in jouw geval. Even rust en pas op de plaats. We hollen ook maar door altijd.

Wat een enkelblessure niet allemaal teweeg kan brengen bij de dokter. Die zich dan ook nog moet zien te handhaven in haar pathogene werkomstandigheden. Nu jij zo schrijft over jouw gezondheid ook maar wat over die van mij.