Blogs
Loes
2 minuten leestijd
Blog

Ook maar een mens?

Plaats een reactie

We zeggen het allemaal weleens ter geruststelling aan een ander: ‘Hey, je bent ook maar een mens.’ En dat is natuurlijk ook zo, we zijn allemaal ‘maar mensen’, en daarom maken we fouten, zijn we soms verdrietig, soms boos, kattig of onredelijk, hebben we soms spijt van iets, ergens geen zin, of vinden iets vies, et cetera. Ook als dokter ben je ‘maar een mens’, en toch kun je je niet zomaar altijd achter die uitspraak verschuilen.

Zo zijn er talloze dagen dat je door een drukke dienst bijvoorbeeld eigenlijk geen zin meer hebt om weer aan een nieuwe patiënt te beginnen, maar tja, daar heeft die arme vrouw van 87 met haar vervelende buikpijn natuurlijk geen boodschap aan. Dus hoppakee, je stelt je avondeten en wc-bezoek nog maar wat langer uit en zeurt niet. En soms sta je bij een tafereel dat je diep van binnen eigenlijk heel vies vindt (daar kunnen we er toch allemaal wel een aantal van opnoemen?), maar omwille van je professionele houding hou je je gezicht in de plooi en doe je net of dit de normaalste zaak van de wereld is voor jou. Hetzelfde geldt voor een slechtnieuwsgesprek waarbij de patiënt zichzelf in emotie verliest en jij het liefste met een zakdoek erbij een potje meejankt om deze ellende, want het is gewoon hartstikke ellendig, maar je sluit je daar ‘even’ voor af en probeert zo goed en zo kwaad als dat kan alle lastige vragen die op je af komen te beantwoorden. Voor jouw emotie komt later wel een keer tijd, denk je dan. Maar die tijd kwam er niet echt, want de telefoon blijft rinkelen en rinkelen en wanneer je de zoveelste vraag krijgt over iets waarvan jij denkt – in hoofdletters – dat is toch loooogisch?, probeer je jezelf toch niet te verliezen in kattigheid (wat natuurlijk soms wel gebeurt, wees eerlijk).

Ach, zo doen we allemaal ons best. Als je dit zo leest, denk je bijna: wanneer mag je dan wél een keer mens zijn als dokter? Nou, er zijn – gelukkig – wel van die spaarzame momentjes dat ook jij even aan de beurt bent, hoor. Neem bijvoorbeeld die drie minuten die je even hebt gepakt om eindelijk (eigenlijk al uren te laat) naar de wc te gaan. Niemand die je stoort. Of toch wel? Want in die drie minuten word je gebeld door je supervisor of je tijd hebt om zo naar een patiënt op kamer 6 te gaan... Ze was je al aan het zoeken om het je te vragen maar kon je nergens vinden, en o ja: wat klink je hol?

Tja. We zijn allemaal maar mens, maar zodra je je werkpak aantrekt kan je soms maar beter een supermens zijn! 

Meer van Loes

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.