Blog Stéphanie - Slapen

'Zzzzzzzzz, grmpf *snurk*' O nee, he, het is weer zover. Het is maandagmiddag, een uurtje of drie en ik zit in de bibliotheek van het Children’s hospital.

'Zzzzz, zzzzz' Het gesnurk wordt harder en harder, het omringt me, alsof het van alle kanten tegelijk op me af komt.

Ik sta op en kijk om de hoek van het kleine nisje waarin ik werk. Ja hoor, er liggen maar liefst drie mensen te slapen. Eentje heeft nog de moeite genomen om een boek open te slaan, voordat hij het zichzelf gemakkelijk maakte, maar de andere twee hebben zich gewoon in een stoel genesteld, hebben hun hoofd op het bureau gelegd en zijn ingedommeld. Haarnetje nog op het hoofd, stethoscoop nog om de nek. Het ziet er koddig uit.

Zzzzzz' het gezaag wordt harder en harder. Ik bekijk de schone slapers nog eens goed. Ze zien eruit alsof ze wel wat rust kunnen gebruiken. Harvard heeft zeker geen negen-tot-vijf mentaliteit, dat begin ik steeds meer te merken.

'Zzzzzzz *snurk*snurk*' Het geluid is nu zo hard dat ik me eigenlijk niet meer kan concentreren. Mijn concentratie was toch al niet zo super, want ook ik heb natuurlijk veel te veel uren gemaakt de vorige dag. Misschien moet ik maar heel even mijn ogen dichtdoen. Gewoon heel even mijn o... zzzzzzzzzzzzz.

Stéphanie

Meer blogs van Stéphanie