Blog Lisanne - Melanoma Capital

Tijdens mijn allereerste week in Brisbane wilde ik naar de plaatselijke bibliotheek. Onwetend hoe ik daar het beste kon komen met de bus, besloot ik te lopen.

Op mijn slippers, met een kaart in de hand en een zonnebril op tegen de felle zon, arriveerde ik twintig minuten later bij het gebouw. In de toiletten keek ik in de spiegel. Verbaasd staarde ik naar mijn evenbeeld. ‘Huh, ik ben rood!’

Dit fenomeen is niet onbekend in Australië. Elke dag staat bij het weerbericht ook de uv-sterkte vermeld, en doorgaans luidt die: ‘extreem’. Verhalen van toeristen die verbranden op een bewolkte dag zijn intussen niet origineel meer. Maar buitenlanders zijn slechts toeschouwers, voorbijgangers van het gevaar genaamd de zon. De inwoners echter, die elke mooie dag aangrijpen om te gaan surfen, worden soms al op jonge leeftijd verrast door een onrustig plekje op de huid: een melanoom.

Als je hier om je heen kijkt, zijn de mensen niet echt gebruind. Hoogstwaarschijnlijk deels doordat velen Brits bloed in hun aderen hebben. Maar hopelijk is de hoofdreden dat de meesten zich steeds beter beschermen tegen de zon. Het is fabrikanten van zonnebrandcrème inmiddels bij wet verboden om een hoger getal dan 30 op de flessen te vermelden; dat zou mensen laks maken en zorgen dat ze niet vaak genoeg smeren.

Ondanks deze maatregelen wordt de staat waar ik verblijf niet alleen Queensland genoemd, maar heeft die helaas ook een indrukwekkende bijnaam: Melanoma Capital of the World.

Lisanne

Meer blogs van Lisanne