In de war, uit de war

‘Zusterrrrrrr!!!’ galmt het over de afdeling. Langswandelende bezoekers – die deze patiënte niet kennen – schrikken zich een hoedje, maar de desbetreffende verpleegkundige snelt toe.

‘Mij was appelsap beloofd en ik heb het nog steeds niet.’ Terwijl er twee glazen naast haar staan, biggelen de tranen over haar wangen. Ze is in de war (of chic gezegd: delirant), niet zo'n beetje ook. En ze is niet de enige op deze afdeling! Terwijl de zuster haar geduldig en met zorg helpt met de appelsap, speelt onbewust het liedje van Loes Luca door mijn hoofd:  In de war, uit de war’. Even later sta ik een kamer verder te luisteren naar het verhaal van een meneer die ons – de artsenvisite – aanziet voor een witte rockband. Daar moet ik toch ook wel een beetje om gniffelen. Hij moest eens weten. Wanneer je niet vaak met delirante patiënten te maken krijgt, is het toch behoorlijk schrikken. Neem nou die lieve echtgenote van meneer die er iedere keer niks van begrijpt waarom haar man maar blijft doorratelen over een hond op de kamer. ‘Wordt hij ooit nog weer de oude’? vraagt ze ons. We denken van wel hoor, maar het gaat even duren. En ook voor patiënten zelf is het een enorme frustratie. Zeker als ze overdag zo helder als wat zijn, en het spoken pas 's nachts begint. Want hoe leg je ze keer op keer uit dat ze toch 's avonds echt wel beter kunnen gaan slapen met die maffe bokshandschoenen aan, omdat er anders katheters, sondes en lijnen door de kamer vliegen? En waarom zo'n bed-tent, het is hier toch zeker geen gevangenis? Nee, dat zijn lastige kwesties.
Gelukkig worden er ook grapjes gemaakt. Zo werd mijn patiënt – die al de hele week had lopen roepen al het water slootwater te vinden – deze week wakker na een onrustige nacht en riep hij uit dat hij de lekkerste koffie ooit had gehad. Of hij wel voor altijd in het ziekenhuis mocht blijven! Nou, dat leek ons niet verstandig, maar een extra kopje koffie kon er nog wel vanaf. En wat zagen we? Een dag later was hij opgeknapt, zat hij naast z'n bed en was zijn delirantie weg. Toeval? In de war, en weer uit de war!