Blogs
Blog

Cave laag IQ

Plaats een reactie

In de status lees ik dat zijn broer al meermaals zijn zorgen heeft uitgesproken. Nergens in het systeem stond iets over het denkvermogen van deze patiënt. De broer had aangegeven dat de patiënt het allemaal niet snapt, dat hij zou denken als een kind.

Elke status, elk gespreksverslag, begint met de woorden: ‘cave laag IQ’.

Ik word naar de afdeling gestuurd waar de patiënt nu ligt opgenomen. Dan kan ik alvast een inschatting maken voor een mogelijk vervolgtraject. De verpleegkundige verwacht dat ik snel klaar zal zijn met mijn anamnese aangezien ‘er toch niet zoveel nuttigs uit zal komen’.

Gelukkig ken ik meerdere mensen met laag IQ, variërend van een ernstige tot lichte verstandelijke beperking en zwakbegaafdheid. Ik ken de manieren die velen toepassen om hun lagere IQ te verbloemen, ik weet hoe ik er doorheen kan prikken en ik weet ook dat het inschatten van intelligentie moeilijk kan zijn.

Zodra ik binnenkom word ik begroet door een vrolijke lach. Ik stel mezelf voor en nog voordat ik heb uitgelegd wat mijn functie is, begint de patiënt het zelf uit te leggen; eerst de coassistent, dan de arts assistent en dan de supervisor. Ik ben positief verrast! Guus, zo mag ik hem aanspreken, weet heel veel meer dan de meeste andere patiënten.

Het gesprek verloopt goed. Er vallen geen ongemakkelijke stiltes, Guus praat mij niet na en geeft heel adequaat antwoord op mijn vragen. In zijn blik zie ik dat hij niks verbloemt, want dat lijkt niet nodig te zijn. Hij vertelt uit zichzelf over zijn huis, zijn aangepaste auto en hoelang het duurde voordat hij die auto kreeg. Over zijn vooruitgang met de fysiotherapie en de gegeven adviezen. Over hoe zijn infuus werkt en de televisieprogramma’s die hij vaak kijkt. Hij vertelt ook over zijn werk en sudoku’s maken wat een van zijn hobby’s is.

Ik vraag naar zijn familie aangezien zijn broer betrokken lijkt te zijn. Plots klapt hij dicht. Hij vertelt dat hij zijn broer ‘maar af en toe ziet’ en nu ook nog niet heeft gesproken. Ik lees later in de status dat in de anderhalve week dat Guus in het ziekenhuis ligt, zijn broer alleen maar telefonisch contact heeft gehad met de zaalarts. 

Ik zal de laatste zijn die zegt dat werken met mensen met een IQ lager dan 85, makkelijk is. Integendeel, het kan knap lastig zijn. Het ene moment kletsen ze de oren van je kop en het andere moment kunnen ze de straat niet oversteken omdat ze het principe van een stoplicht niet begrijpen. Maar hoewel iedereen rondom deze patiënt werd gewaarschuwd voor een 6-jarige in het lichaam van een 40-jarige, trof ik een heel ander persoon aan. Iemand die moeilijk voor zichzelf durft op te komen en een trager tempo heeft en daardoor wordt onderschat door zijn omgeving. Een persoon die vriendelijk is richting medepatiënten, let op zijn omgeving en heeft geleerd om zich zelfstandig te redden in deze wereld. Iemand die, als je er gewoon even naast gaat zitten, je zoveel vertelt en daarmee zoveel meer is dan ‘cave laag IQ’.

Meer van Evy
  • Evy

    Evy is zesdejaars coassistent en schrijft over de bijzondere en mooie momenten die ze meemaakt in de gezondheidszorg.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.