Blog Nina - Delhi belly

Ongedurig staar ik naar het scherm, terwijl ik mijn mailbox open. Het nieuws gaat namelijk viral: de coschaproosters zijn gemaild!

Dit lijkt een onderwijsrooster als ieder ander, maar dat is het verre van: het bepaalt in meer of mindere mate hoe je leven er de komende jaren uit gaat zien. Zo worden sommige nomade, aangezien zij door alle verschillende ziekenhuizen die zij in twee jaar tijd bezoeken, geen vaste woon- of verblijfplaats hebben. Anderen besluiten huis en haard in het prachtige Maastricht niet te verlaten maar worden trouwe NS-fans die elke ochtend rond de klok van zes uur slaapdronken de trein in rollen, om vervolgens ’s avonds ook weer in het donker de trein in te stappen. Behalve de nomaden en de NS-fans, heb je nog de geluksvogels, die heerlijk alle coschappen ‘dichtbij’ hebben: in Maastricht, Sittard, Roermond en/ Heerlen. En niet te vergeten de globe trotters die het voorrecht hebben een (keuze)coschap binnen/buiten Europa te mogen lopen.

Ik val in de categorie globe trottende geluksvogel: na mijn eerste coschap chirurgie in het AzM in Maastricht mag ik in januari 2016 voor mijn 8-weken keuzecoschap gynaecologie naar India, naar het “Mahatma Ghandi institute of Medicine” in Sevagram. Mijn hart maakt een sprongetje van opwinding bij de gedachte alleen al. Duizend en één gedachten spoken door mijn hoofd, en variëren van pure opwinding (woehoe, crazy India!) tot ongerustheid (help, ik heb nog nooit een bevalling meegemaakt!).

Nog diezelfde avond bestel ik de dikke lonely planet over India en besluit een 3 op reis-aflevering te kijken over New Delhi. De presentator vertelt hierin met een brede glimlach dat iedereen die naar India gaat moet rekenen op minimaal drie dagen “Delhi belly”: niet te stoppen diarree, met als enige remedie je die dagen vol overgave opsluiten in je hotelkamer. Gauw priegel ik op mijn “India to do list”: vaccinaties. Ik ben benieuwd wat me allemaal te wachten staat…

Nina