Blogs
Blog

Bezorgde ouders en rondvliegende medicatie

Plaats een reactie
getty images
getty images

‘Je moet écht je medicatie slikken hoor! Weet je wel wat de complicaties zijn van wat je hebt?’ Ik leunde nog wat verder achterover (het was dat de stoel een leuning had, anders was ik er inmiddels uitgevallen), haalde onverschillig mijn schouders op en antwoordde met mijn standaardzinnetje: ‘Wat kunnen mij die complicaties nou boeien? Ik leef in het hier en nu dokter’.

We hadden op deze vroege morgen communicatieonderwijs en ik mocht een uiterst therapieontrouwe patiënt spelen. Aan de medestudent de taak mij te overtuigen van het nut van medicatie. Ik heb hem flink laten worstelen die ochtend. Tot op een punt waarop het zelfs een beetje zielig werd. Dat was deels zijn eigen schuld.

Als ik iets heb ervaren dan is het dat mensen pushen hun medicatie te nemen niet werkt. Als puber werkte het voor mij zelfs averechts: hoe vaker mijn ouders mij eraan hielpen herinneren dat ik mijn medicatie moest nemen, hoe minder vaak dit gebeurde.

Dit leidde tot een vicieuze cirkel van bezorgde ouders die dan nog vaker ‘zeurden’ en een puber die daardoor nog opstandiger werd en de medicatie nog vaker liet voor wat het was of het hooguit als een projectiel door de kamer in de richting van de zeurende ouders liet vliegen. Zelfs al hadden zij, net als deze medestudent, het beste met me voor.

Het klinkt zo makkelijk: therapietrouw. Het op tijd nemen van de juiste hoeveelheid medicatie en het opvolgen van leefstijladviezen om op die manier je gezondheid te bevorderen en complicaties te voorkomen. Je hebt er alleen jezelf mee als je het niet doet. Toch is het lastig.

Niemand vraagt erom ziek te zijn. Niemand vraagt erom medicatie te gebruiken en rekening te moeten houden met een aandoening. Het is tegennatuurlijk en maakt je anders. En waar wij mensen vaak zien in de hoedanigheid van patiënt, zijn patiënten veel meer dan dat. Ze zijn student, vrijwilliger, werknemer, broer, zus, moeder, vader, vriendin, vriend, sporter, levensgenieter; ‘patiënt’ komt vaak op de laatste plaats.

En dat mag best erkend worden. Voeg daar wat aandacht en geduld aan toe en je komt er wel. Die puber die liever gooide met haar medicatie dan het gebruikte, slaat nu geen dosis meer over. Het kan dus wel goedkomen.

Lees ook van Robin

communicatie
  • Robin

    Robin zit in het derde jaar van haar bachelor geneeskunde. Naast geneeskundestudent is zij ook patiënt. Hierdoor ziet zij de gezondheidszorg van twee kanten.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.