Kusjidunusuh

Met spanning in mijn buik loop ik de lange weg op naar het ziekenhuis in Damongo. Ik heb er een reis van twee dagen op zitten om vanuit Accra, de hoofdstad van Ghana, ‘ons’ ziekenhuis in het afgelegen noorden te bereiken. Na twee jaar in Nederland binnen MUSTANGH Foundation te hebben meegewerkt, kan ik nu eindelijk gaan zien wat ons bezielt. Iedereen begroet me met een vriendelijk ‘kusjidunusuh’. Het project beoogt onder meer de brain drain te beteugelen door allerlei verbeteringen aan het ziekenhuis te realiseren.

Voor ons is het een mooie gelegenheid om studenten kennis te laten maken met de tropengeneeskunde, maar ook om ze te leren omgaan met zelfstandigheid, verantwoordelijkheid, en het leren kennen van je eigen beperkingen. Als zesdejaars geneeskundestudent beginnen voor mij de laatste loodjes van de opleiding. Ik heb al meerdere keren voor mijn studie naar het buitenland gemogen. Na kinderpsychiatrie in Australië en heelkunde in Suriname ben ik nu in Ghana. Ik bekijk wat de studenten zouden kunnen doen op het gebied van public health.

In Tamale is zowel een medische faculteit gevestigd als een teaching hospital. Daar zal nu ook het medisch curriculum worden veranderd in een opleiding volgens de PGO-methode naar Maastrichts voorbeeld. Ik was dan ook van harte welkom om eens een college bij te wonen. Van de gedrevenheid van deze studenten zouden wij, Nederlandse studenten, allemaal rode wangen krijgen. Het ziekenhuis heeft veel meer specialisaties en met name het laboratorium is uitgebreider waardoor de diagnostische mogelijkheden veel verder gaan dan in ons missieziekenhuis in Damongo. Maar wil ons ziekenhuis ook die diagnostische middelen verkrijgen, dan moeten we eerst zorgen dat we ook wel degelijk wat kunnen doen met de uitslagen. We blijven dan ook hard werken voor de financiële steun om het ziekenhuis te renoveren. Ik ga terug naar Nederland met een doel vol bezieling!

Frouke Nijhuis

Meer informatie over MUSTANGH Foundation vind je op www.mustangh.nl

Meer Weg