Mette (24) is arts-assistent psychiatrie. In haar blogs geeft ze een inkijk in haar leven als startende arts, binnen en buiten de muren van het ziekenhuis.
Waar kun je zowel de arts als de patiënt tegelijkertijd mee op de kast krijgen? Het doorsturen van de patiënt, omdat de problematiek van de patiënt niet helemaal aansluit bij jouw expertise. Dit fenomeen werd al in het legendarische boek The House of God benoemd, waar patiënten gebouncet en geturfd werden dat het een lieve lust was. Het boek is uit 1978, maar de satire is nog actueel.
‘Wat wil je worden?’, vraagt de chirurg. Het is de favoriete ik-toon-interesse-vraag van elke arts aan de coassistent. Daarnaast is het een goede vraag om te peilen of er aandacht aan je moet worden besteed of dat je al verloren bent.
Ik zie steeds meer stereotype gedragingen van de arts. Aangeleerde artefacten in de communicatie, die je goede beoordelingen opleveren.
‘Anios zijn zal niet zo anders zijn dan semiarts zijn’, zeg ik in mijn laatste week semiartsstage. De arts-assistent zegt: ‘Wacht maar af. Mensen verwachten opeens van alles van je. Je moet wennen aan dokter zijn.’
Ik schakel de hulplijnen in, namelijk vriendinnen die ook deze week begonnen zijn. Sommigen als arts, sommigen in totaal andere werkvelden. ‘Ik heb geen idee wat ik moet doen’, zeg ik. ‘Ik voel me een lapzwans die erbij hangt.’ ‘Welkom bij je eerste baan’, luidt het antwoord.
