Meer van F.C. de Beer

Onderzoeksbureau Plexus signaleert grote regionale verschillen in het aantal medische ingrepen.

Luc Bonneux schrijft met humor zeer gewaardeerde kritieken.

Elke jurist zingt zoals het vogeltje is gebekt. De arts is echter van andere pluimage!

Er is een idee dat door nog betere structuurbedding (met meer top-downhiërarchie, zie de stellingname van de NVZ vereniging van ziekenhuizen of het rapport Vernieuwd Besturen uit 2007 van dezelfde vereniging) de zorg in Nederland wint aan kwaliteit.

De column van de Orde-voorzitter stelt mij teleur (MC 9/­2009: 391). Laat ik beginnen met de oorsprong van de time out-procedure (TOP).

De IGZ meldde enkele jaren geleden in het NOS Journaal dat een snijdend specialist als piloot een duidelijke taak heeft: van A naar B vliegen.

De op zaterdag door de neuroloog gestelde diagnose lumbago met pseudoradiculaire klachten hield stand tot na het telefonisch overleg tussen de huisarts en dezelfde neuro­loog op maandag­middag (MC 26/2007: 1126).

Een caudasyndroom (met impliciet een blaasretentie en/of overloopblaas) wordt snel geopereerd: binnen 24 uur ofwel: ‘laat de zon niet onder gaan, alvorens...’

Het stroomlijnen van de zorg met behoud van kwaliteit, primair gericht op kostenbeheersing, moet wel op een bedrijfsmatige manier worden verkocht.

De casus ‘Onnodig overleden’ (MC 4/2006: 165) toont hoe zorgmanagement z’n tol eist. In deze casus zijn kosten noch moeite gespaard om het beloop van de progressieve intracraniële pathologie te documenteren door middel van drie CT-scans.