Levensecht

Rob kwam uit de opzetkamer met een kom roze alcohol waarop een klem en een stapel steriele gaasjes gekruist lagen. Hij liep naar de tafel waarop de vrouw lag en zei: ‘Ik ga nu even boenen, mevrouw. Als het goed is, voelt u dit wel, maar niet dat het koud is.’ Ik stond in de hoek en ontsmette mijn handen een tweede maal met alcohol.

Ik deed mijn steriele pak en latex handschoenen aan en liep naar de tafel. Rob en de ok-assistente vouwden de steriele doeken uit en spreidden die nauwkeurig vanaf caudale, laterale en craniale zijde van het abdomen over de patiënt. Alleen het roze, ontsmette deel van de buik was nog zichtbaar. Een doorzichtig plastic doek met opvangzakken aan de zijkanten werd op de blote buik geplakt.

Rob maakte de incisie door het plastic, precies op het bikinilitteken dat hij eerder met zwarte viltstift had afgestreept. Subcutaan vetweefsel vouwde zich voor ons open en het bloed stroomde als helderrode beekjes erlangs. Terwijl ik met twee ronde haken de huid opzij trok, sneed Rob de fascie door. We staken onze handen in de kunstmatige buikopening, hingen ieder een kant op en scheurden het peritoneum open. Hij bracht het blaasspeculum in dat ik strak moest vasthouden. We keken nu op de baarmoeder die eruitzag als een roze kettlebell zonder handvat.

Hij sneed voorzichtig de buitenste laag van de baarmoeder open. De grijze, strak gespannen vliezen werden zichtbaar. Hij prikte ze door met zijn scalpel en vruchtwater schoot omhoog als een kleine fontein. Hij stopte zijn grote handen in de baarmoeder en zocht het hoofdje van de baby. Terwijl hij met zijn vingers de baby richting de opening manoeuvreerde, duwde ik met mijn volle gewicht op de buik van mevrouw, die daarop reageerde: ‘Ik voel nu iets drukken op mijn buik, kan dat?’ Door het steriele doek tussen ons in kon ze niet zien wat ik deed of dat haar buik open lag. Ik gaf continue druk en voelde dat het kindje de goede kant op gleed.

De eerste zwarte haartjes werden zichtbaar bij de opening en het hoofdje werd geboren. Rob omvatte het met één hand, plaatste de andere hand onder de oksel en trok het kind uit de baarmoeder. Hij hield het in de lucht zoals Rafiki de kleine Simba vasthield in The Lion King. Het meisje opende haar ogen en keek mij recht aan met een blik van verbazing, alsof zij niet bij ons in de wereld was gekomen, maar wij bij haar.