Blog Boris: Bij de drogist

Ik stond in de drogist en was op zoek naar Antigrippine. Want je hebt een griepje en dan moet je toch wat... In het medicijnschap zocht ik naar het geelgroene doosje, toen ik een vrouw achter mij een verkoopmedewerkster hoorde aanspreken. ‘Mag ik wat vragen?’ Dat mocht van de jongedame. ‘Ik ben op zoek naar iets tegen misselijkheid.’ Ik moest me inhouden om niet heel hard door de winkel ‘Zwangerschapstest!’ te roepen en de roze verpakking aan te wijzen die ik onderin het schap zag liggen.

‘Misselijkheid…’, herhaalde de jongedame, eigenlijk ook niet wetend hoe dit nu verder uit te vragen (waarschijnlijk een beetje dat gevoel dat ik als beginnende coassistent ook wel eens had). ‘Ja’, ging de mevrouw verder, ‘ik heb al iets tegen zuurbranden, maar ik ben ook zo misselijk, maar ik heb van alles hoor.’ De jongedame kreeg een ingeving en vroeg: ‘En gebruikt u nog meer medicijnen?’ De mevrouw gebruikte alleen iets tegen zuurbranden. ‘En heeft u nog andere medische…’ – de jongedame moest er even over nadenken – ‘… dingen?’

De Antigrippine had ik inmiddels al lang gevonden, maar ik was toch even benieuwd hoe deze anamnese verder zou gaan, dus bleef ik staan en deed net alsof ik nog naar iets anders op zoek was.

Nee, de vrouw had geen andere medische dingen. De jongedame zou het even overleggen met haar collega. Ruim tien minuten later – wat duurt tien minuten lang als je doet alsof je hoestdrank zoekt –, kwam ze terug. En ze had een advies! Ook ik was natuurlijk erg benieuwd, een middel tegen misselijkheid zonder verdere tractusanamnese, wat zou het worden? ‘U zou Okugest kunnen proberen,’ zo was het advies. En onmiddellijk daarachteraan: ‘Maar dat is uit ons assortiment, andere dingen hebben we niet.’ Wat een anticlimax. De vrouw verliet de winkel, tien minuten wachtend voor iets dat uiteindelijk niet te koop was. Ik pakte mijn telefoon erbij. Okugest, dat kende ik niet. Homeopatisch geneesmiddel. Gelukkig, dacht ik, het lag niet aan een groot hiaat in mijn medische kennis. Ik liep naar de kassa en rekende af. ‘Heeft u nog vragen over de medicijnen?’ Ik zei maar van niet.

Boris