Verliezers

Je leert het meeste van je eerste baas. Ik had in die tijd veel moeite om mijn rijbewijs te halen. Nog vaak citeer ik zijn reactie, toen ik moest opbiechten alweer gezakt te zijn: ‘Een rijbewijs is handig voor een bedrijfsarts. Maar het is veel belangrijker dat je weet hoe het voelt als de dingen niet lukken.’

Mijn opa was mijnwerker, diep in Zuid-Limburg. Tot hij geen lucht meer kreeg en op een dag naar Utrecht moest, voor de afkeuring. Mijn grootouders spraken met ontzag, maar vooral met wrok, over de Hollanders. De Hollanders hadden het voor het zeggen. Zij werkten bóven de grond. Het waren de ingenieurs die in Delft hadden gestudeerd. Inmiddels zijn de mijnen een halve eeuw dicht. De Hollanders zijn terug naar de Randstad. Wat overblijft is de werkeloosheid, de meest ziekmakende onder de arbeidsomstandigheden.

Zoals in Brabant de voormalige CDA-stemmers massaal zijn overgestapt naar de VVD, de partij voor ondernemers, hebben de Limburgers de PVV omarmd. Dat is de partij voor de verliezers, maar nu toch lijkt die PVV ertoe te doen in Den Haag. Althans voor het moment, want samenwerking tussen Wilders en de gevestigde partijen is en blijft een potje koorddansen.

Zien we hier een terechte handreiking aan al die PVV-stemmers, in Limburg en elders? Het past intellectueel Nederland (horen artsen daarbij?) niet om simpelweg de schouders op te trekken en de PVV weg te zetten als een partij ván losers vóor losers. Dat er losers zijn, is niet alleen een constatering. Het is een uitnodiging. En als we de uitnodiging niet oppakken, zullen we allemaal verliezers zijn, precies als in de vorige eeuw.

Eveline Knibbeler
bedrijfsarts

Rubriek Veldwerk