Blogs & columns
Bram Tjaden
Bram Tjaden
2 minuten leestijd
Blog

Insjallah

1 reactie

De orthopeed kijkt hoofdschuddend naar de foto’s. ‘Je hebt eigenlijk helemaal geen kraakbeen meer…’

Ik zie het ook. De rolwisseling van dokter naar patiënt valt me niet makkelijk. Ik zit veel liever aan de dokterskant van de tafel. Lekker vertrouwd overzicht en regie houden. Ik heb er moeite mee om me kwetsbaar te voelen en het heeft heel wat voeten in de aarde gehad voor ik onderkende dat een operatie nodig was.

Maar kwetsbaar zijn heeft ook voordelen, zo bleek onlangs. Vorige week was ik bij de ov-fietsenverhuur op Amsterdam Centraal voor een fiets. De ov-fietsmijnheer verwees me naar het eind van de gang linksachterin. Ik begin aan die tocht, maar na drie meter haalt hij me in. ‘U loopt zo moeilijk, ik geef u wel een fiets hier vooraan.’

Hij bevrijdt een fiets uit het kettingslot en reikt me deze aan. Ik denk in eerste instantie: zo moeilijk loop ik toch helemaal niet… ‘Wat aardig van u, dank u wel’, zeg ik dan. ‘En…volgende week word ik geopereerd. Dan krijg ik een nieuwe heup.’ De man kijkt me aan, een en al glimlach. ‘Nou dan wens ik u heel veel succes.’ En hij strekt beide handen uit naar boven en kijkt omhoog. ‘Moge God u bijstaan.’ Ik kijk hem verbaasd aan. God? Ik denk aan mijn zoektocht naar een orthopeed met een goede reputatie en veel ervaring met deze ingreep. En aan de tot in alle details uitgewerkte protocollen rond elke operatie. Daar is mijn vertrouwen vooral op gebaseerd. Maar toch: al die deskundigheid en professionaliteit ten spijt blijft er onzekerheid rond ook deze ingreep. Blijft er ruimte voor zorg en angst en is het nodig om je over te geven zonder 100 procent garantie dat het goed gaat. Dat er geen infectie van de prothese optreedt of dat er andere complicaties ontstaan.

‘Insjallah’, antwoord ik na enige aarzeling. Hij gaat nog meer stralen. ‘Insjallah’, antwoordt hij.

Als ik wegfiets doe ik dat met een dankbaar en opgeruimd gevoel. Deze uitwisseling heeft me geholpen, het maakt het makkelijker me over te geven. Niet alleen aan het vertrouwen in de deskundigheid en toewijding van het operatieteam maar ook aan wat daarbovenuit gaat. Noem het zoals je wilt: God, Allah, de voorzienigheid of het mysterie van het menselijk lot.

Lees ook
  • Bram Tjaden

    Bram Tjaden is huisarts en mindfulnesstrainer.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Y.G. van der Geld

    Radiotherapeut-oncoloog FECSM-Seksuoloog NVVS

    Wat een mooie blog, je kunnen overgeven aan het niet (alles kunnen) weten. Ik wens je ook het beste en een goed herstel, Inshallah, ku Dios ke.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.