Een prachtige naam

Naarmate mijn coschappen vorderen, besef ik steeds vaker hoe bijzonder het is dat we op elke afdeling kunnen meelopen en zo een kijkje in de keuken krijgen bij ieder specialisme. Die ene patiënt met een zeldzame ziekte of een bepaalde ingewikkelde operatie; sommige dingen zie je maar één keer in je carrière en zullen daarna nooit meer op je pad komen. Soms ben je je hier op voorhand van bewust en een andere keer blijkt pas in het moment zelf dat er iets unieks gebeurt.

Tijdens mijn coschap kindergeneeskunde ben ik, zoals zo vaak, aanwezig bij een sectio voor de opvang van de neonaat. De gynaecoloog zegt: ‘incisie uterus’ en dat betekent dat wij over een aantal seconden aan de slag mogen met het nakijken van de pasgeboren baby. Een kerngezonde jongen komt ter wereld en na goedkeuring van de kinderarts, mag hij gaan knuffelen met zijn ouders. Tot zover dus een sectio als alle andere.

Bij het overhandigen van de baby aan zijn ouders, vragen we welke naam ze voor hun zoon hebben gekozen. ‘Joep’, zeggen ze vol enthousiasme in koor en dit tovert een grote glimlach op mijn gezicht. Ik feliciteer ze met de geboorte van hun zoon en de prachtige naam die ze hem hebben gegeven.

Bij het verlaten van de operatiekamer besef ik dat deze op voorhand ‘standaard’ sectio is veranderd in een moment dat ik nooit meer zal vergeten.