Crisis in de koffiekamer

Het is een standaardochtend op coschap. De overdracht is afgelopen en ik loop, zoals zo vaak, achter de arts-assistent aan om koffie te gaan halen. In de koffiekamer treffen we een specialist die ook op zijn kopje versgemalen bonenkoffie staat te wachten. Ik loop hier al een aantal weken rond en ken deze specialist als een jolige man die regelmatig anderen op de hak neemt.

Terwijl ik met mijn mok rustig mijn beurt afwacht, spreekt hij me aan en vertelt dat het niet de bedoeling is dat coassistenten hier hun koffie halen. Ik lach vriendelijk, in de veronderstelling dat hij mij in het ootje neemt, maar al snel blijkt dat hij hier een bloedserieus koffieregime aansnijdt. Hij geeft aan dat de vakgroep zelf de kosten
van de bonen betaalt en recent pas is besloten dat naast de specialisten ook arts-assistenten hier hun koffie mogen halen. Coassistenten toevoegen aan dit selecte clubje blijkt een brug te ver en bij gratie mag ik voor deze ene keer hier mijn koffie halen. De resterende periode van dit coschap ben ik gedegradeerd naar de automaatkoffie van het ziekenhuis, maar ik heb bij de toekomstige coschappen in elk geval een leuk verhaal voor bij de koffieautomaat.