Simplificatie
Plaats een reactieHoe komt het toch dat Haagse plannenbedenkers en beleidsontwerpers zo regelmatig botsen met artsen en anderen in het veld? Aanvankelijk is er nog overeenstemming over de uitgangspunten, maar gaandeweg ontstaan er toch steevast spanningen en conflicten. Voorbeelden te over, ook in deze MC.
Vraaggestuurde zorg, waaronder het verlenen van zorg wanneer en waar de patiënt erom vraagt, is logisch. Zorgzwaartepakketten in de AWBZ zoals de DBCs in de curatieve zorg, ach waarom niet? In grote lijnen, met een redelijke bewegingsvrijheid en vooral weinig bureaucratie valt daar toch prima mee te werken? Maar dan komt de uitwerking. Houd u vast.
Ambtenaren trekken zich terug op hun Haagse burelen om regeltjes te verzinnen. De oogkleppen gaan op, zodat al die variabelen uit de praktijk kunnen worden vergeten. Het beleid moet vervolgens worden omgezet in controleerbare en (voor hen) hanteerbare brokken. En het totaalplaatje moet beslist kostenneutraal zijn. Dat is de Kamer immers beloofd.
Er verschijnt vervolgens een detaillering die in uw praktijk volstrekt onwerkbaar is. Huiver even mee met de voorzitter van de NVVA Mieke Draijer (
), met Slaghuis en Plagge (
) en vergeet het Praktijkperikel vooral niet (
).
Een ander botsmoment ontstaat als overheid of verzekeraars ervandoor gaan met onze behandelrichtlijnen en er een voor hen gunstige en simplistische - draai aan geven. Het gaat er bijna altijd om greep te houden op de kosten en niet zozeer (al wordt dat ontkend) om de kwaliteit van de zorg. Onze evidence-based richtlijnen worden volkomen uit hun verband gerukt. Alsof het bewijs waterdicht is en ze op elke patiënt zijn uitgetest. Was het maar zo. Het is een veilige gedachte voor een controlfreak, maar de patiënt als eenheidsworst bestaat niet.
Internist Yvo Smulders wijst daar terecht op (
). De kans dat de patiënt die tegenover u zit, voldoet aan de inclusiecriteria van een onderzoek voor een voor hem relevante richtlijn, is heel erg klein. Hang er dan ook geen prijskaartje aan op. Misschien is dat triest voor degenen die de kosten in de zorg eenzijdig op deze simpele manier willen beheersen. Maar samen kijken naar kosteneffectiviteit en praktische haalbaarheid is een betere optie. Ook bij andere actuele botsthemas trouwens, zoals EPD, ziekenhuisverplaatste zorg en kwaliteitsindicatoren.
Ben.V.M. Crul
- Er zijn nog geen reacties
