Hilarisch menselijk lijden

De vriendin van hoofdpersoon Junior is eigenlijk de enige in Alles is belangrijk! aan wie geen steekje los is. Toch gaat ook haar leven niet over rozen. Om onverklaarbare redenen slaat haar moeder haar soms ineens bont en blauw. En op een dag vertelt Junior haar dat hij ‘een stem’ in zijn hoofd hoort, die voorspelt dat een komeet op 15 juni 2010 om 15.44 uur een einde zal maken aan het leven op aarde.

De wereld die Ron Currie schetst, is er een van rariteiten en waanzin. Junior stelt op zijn vijfde bij zichzelf de diagnose ‘schizofrenie’ met behulp van een psychiatrisch handboek uit de bibliotheek (‘de vrouw achter de balie keek me vreemd aan’). Zijn broer, die op zijn negende verslaafd raakt aan cocaïne, heeft er lol in om de kleine ondersteboven in de gorgelende toiletpot te laten hangen. En zijn moeder doet op den duur weinig anders meer dan aan de keukentafel met een beker wodka in de hand glazig voor zich uitkijken.

Het is Curries verdienste dat je ondanks al deze – en nog veel meer – narigheid gretig blijft doorlezen, grinnikend en wel. Het is allemaal zo over the top dat het hilarisch wordt. En dan weet de Amerikaanse auteur er ook nog serieuze maatschappijkritiek doorheen te weven, inspelend op actuele thema’s als terrorismebestrijding na 9/11 en het gebrekkige zorgverzekeringssysteem.

Voor artsen valt er helemaal veel te genieten in Alles is belangrijk!, want Currie, die overigens geen medische achtergrond heeft, laat zijn personages niet alleen psychisch maar ook somatisch van alles mankeren. Van necrotiserende fasciitis na een ruige vrijpartij tot rhabdomyolysis door overvloedig gebruik van peppillen.

Op het moment dat Junior in een lab van Merck met succes een geneesmiddel brouwt tegen de longkanker van zijn vader (ingrediënten: interleukine-12, hazelnoten, runderkraakbeen, cannabis en mungboon), wordt het verhaal wel erg ongeloofwaardig. En ook de verwikkeling rond ‘de stem’ neemt een bizarre wending. Maar die voert het verhaal naar een filosofische finale, die duidelijk maakt dat alle absurditeiten niet alleen vermakelijk, maar ook functioneel waren. LdK