Ziekte van Parkinson

Diepe hersenstimulatie (DBS) van de subthalamische kern verbetert de kwaliteit van leven, en vermindert niet-motorische en motorische symptomen bij patiënten met de ziekte van Parkinson in een gevorderd stadium.

Behandeling van obesitas met de GLP-1-agonist semaglutide, oorspronkelijk alweer bijna twintig jaar geleden ontwikkeld om diabetes te behandelen, is volgens Science de wetenschappelijke doorbraak van het jaar. Medisch Contact schreef er uitgebreid over.

In de monoloog Hé Mister Parkinson volgen we Lodewijk van Haaften, parkinsonpatiënt. Hij heeft zijn drukke baan moeten opgeven en is afhankelijk van de zorg van naasten. Gemakkelijk is dat niet; hij worstelt met de symptomen van de ziekte, is bang voor wat er komen gaat en komt aldus in een emotionele rollercoaster.

Een eiwit in de liquor kan mensen met de ziekte van Parkinson opsporen, óók wanneer zij nog in een voorstadium verkeren. Dit schrijven Andrew Siderowf e.a. in de Lancet Neurology.

Patiënten met de ziekte van Parkinson die gespecialiseerde paramedische zorg kregen, hadden minder complicaties dan degenen die reguliere paramedische zorg ontvingen. Dat schrijven Amir Talebi (Radboudumc) e.a. in Movements Disorders.

Elena, een vrouw met de ziekte van Parkinson, heeft zich voorgenomen naar Buenos Aires te gaan en dat vereist een zorgvuldige planning met betrekking tot het innemen van haar pillen. Zonder de pillen kan ze niet opstaan en nauwelijks lopen. Haar blik is als ze staat permanent naar de grond gericht. Haar tijd is parkinsontijd.

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) wil de zorgfinanciering over een andere boeg gooien om innovatie te stimuleren. Dat is omslachtig, vinden de auteurs. Creëer inzicht in het verschuiven van behandelingen en zekerheid over verantwoordelijkheid en financiën, dan komt innovatie vanzelf.

Een glycoproteïne zou een biomarker kunnen zijn voor (de progressie van) de ziekte van Parkinson. Maria E. Diaz-Orti e.a. laten in Science zien dat het ‘niet-gemetastaseerd melanoom eiwit B’, afgekort als GPNMB, verhoogd is in het bloed van parkinsonpatiënten en bovendien is geassocieerd met de ernst van de ziekte.

Al geruime tijd vermoeden onderzoekers dat de ziekte van Parkinson, althans deels, wordt veroorzaakt door of in ieder geval in verband staat met de invloed van giftige stoffen in het milieu, zoals pesticiden, zware metalen of bepaalde drugs. Julian Krauskopf e.a.

Dat pesticiden en andere giftige stoffen in de omgeving het risico op de ziekte van Parkinson aanzienlijk verhogen staat nu wel vast. Tijd dat de politiek in actie komt, vinden de neurologen Jorrit Hoff en Bas Bloem.