Oorlog Rusland - Oekraïne

Nieuws en achtergrond
-
Honderden Oekraïense patiënten gered per trein
Artsen zonder Grenzen heeft inmiddels 653 Oekraïense gewonden en zieken naar een veiligere plek kunnen brengen dankzij de speciale ziekentrein die de artsenorganisatie heeft ingericht. Volgens de artsenorganisatie blijkt uit de ervaringen van de vervoerde patiënten dat het internationaal humanitair recht herhaaldelijk wordt geschonden in de oorlog in Oekraïne.
-
Zorgen op een ziekentrein
Artsen zonder Grenzen zet in Oekraïne voor het eerst medische evacuatietreinen in om hulp aan oorlogsslachtoffers te bieden. Spoedarts Stig Walravens begeleidde de treinen als medisch coördinator.
-
Petitie Walter Schrader: ‘Medicijnen niet meer vernietigen maar hergebruiken’
‘Er moet iets worden gedaan aan de regelgeving waardoor overgebleven medicijnen die nog kunnen worden gebruikt niet langer worden vernietigd.’ Dat stelt voormalig huisarts Walter Schrader, die onder meer betrokken is bij Stichting Artsenhulp voor Oekraïne, een organisatie die zich bezighoudt met het inzamelen en verzenden van medicatie voor oorlogsslachtoffers in Oekraïne. Binnen twee dagen werd een petitie die hij opstelde al meer dan tweeduizend keer ondertekend.
-
‘Dit dóét er echt toe’
Het lot van Oekraïners laat ook geneeskundestudenten niet onberoerd. Daarom proberen deze drie ieder op hun eigen manier hulp te bieden.
-
Deel van de declaraties voor zorg aan Oekraïense vluchtelingen afgewezen
Artsen die zorg leveren aan Oekraïense vluchtelingen, kunnen deze zorg declareren bij het CAK via de subsidieregeling medisch noodzakelijke zorg aan onverzekerden. Dit loopt niet helemaal soepel; het CAK heeft een deel van de aanvragen afgewezen.
-
‘Weinig Oekraïense artsen vluchten’
De meeste Oekraïense artsen ‘blijven op hun post’. Dat zegt medisch noodcoördinator Maarten Bullens die voor Artsen zonder Grenzen (AzG) vanuit Brussel medische hulp in Oekraïne aanstuurt. ‘Wij zijn verbaasd over de bereidheid om te blijven werken, als het moet ondergronds.’
-
‘Het is nog altijd onbegrijpelijk dat dit gebeurt’
Huisarts Oksana Plotkina helpt vanuit Nederland haar Oekraïense landgenoten. Oogarts Nina Spodina zet zich hier in voor de Nederlandse Oogvereniging. De ene arts keert het liefst zo snel mogelijk weer terug naar Oekraïne, de andere ziet haar toekomst in Nederland.
Opinie
-
Lerend vermogen
Bombardementen om voorvechters van een onafhankelijke staat op de knieën te dwingen. Het inzetten van burgers als menselijk schild. Lijken op straat. Volledige censuur. Het zijn beelden en omstandigheden met een akelige actualiteit. Ik kwam ze echter tegen op de expositie Revolusi, over de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië, die op dit moment in het Amsterdamse Rijksmuseum te zien is.
-
Rus of Oekraïner? Het is een mens
‘Eerst, vooral en altijd ben ik mens, en dus medemens’, hoor ik de gynaecoloog zeggen. ‘Er was laatst een zwangere vrouw die we al weken hier hadden liggen om haar bloedwaarden in de gaten te houden. Ze was rustig, lag veel in bed en lag ondertussen aan allemaal monitors.
-
Machtswellust
Mijn opa sloot zijn garagedeur altijd af met een bajonet. Het lange lemmet stak hij de grond in door twee overlappende ringen die onder aan de garagedeuren waren gelast. Simpel en effectief. Het wapen intrigeerde mij als kind enorm. Opa was een soldaat geweest bij de Prinses Irene Brigade en had Nederland meehelpen bevrijden van de Duitsers. Meer wisten we niet, want hij praatte er nooit over. Behalve die keer toen ik vroeg of ik hem voor een schoolopdracht voor geschiedenis mocht interviewen.
-
Krimkoorts
Het gaat niet zo goed met Vladimir Poetin. Zijn lijfartsen maken zich toenemend zorgen over hem. Sinds het begin van de coronapandemie leidt hij een teruggetrokken leven in een ondergrondse bunker in Novo-Ogaryovo, net buiten Moskou. Vladimir is bang. Bang voor van alles en nog wat. Bang voor corona, bang voor omsingeling, bang voor een aanval op zijn persoon. Bang voor verlies van invloed van zijn wereldrijk.
-
Ik ben geen held, tenminste niet een die telt
Even waren we de held als zorgverlener. Met name de verpleegkundigen, op de corona-afdelingen en op de ic. Stiekem voelde dat wel fijn, wat extra waardering voor de zorg. Maar uiteindelijk moeten we het niet willen. Het is namelijk geen duurzaam concept, dat heldendom. Sterker nog: het is vaak doodeng en levensgevaarlijk.