Het is levensgevaarlijk, medisch onverantwoord en vanuit het oogpunt van de volksgezondheid ronduit risicovol dat de medische screening van asielzoekers in crisisnoodopvanglocaties waarschijnlijk nog maanden achterwege zal blijven. Dat stellen Dokters van de Wereld (DvdW)en Artsen zonder Grenzen (AzG) in een gezamenlijke brief aan de Tweede Kamer.
Ook bij ons, artsen maatschappij + gezondheid, overheersen ongeloof en schaamte nu Artsen zonder Grenzen enige tijd basiszorg heeft moeten verlenen in Nederland. Het noopt ook tot zelfreflectie. Hadden wij kunnen voorkomen dat de zorg voor vluchtelingen zo in de knel komt?
Twee partijen zullen regelen dat er spoedig huisartsen- en aanvullende zorg voorhanden is voor vluchtelingen die tijdelijk in een crisisopvanglocatie verblijven. Dat meldt VWS-minister Ernst Kuipers in reactie op zorgen over de beschikbaarheid van medische zorg voor deze mensen.
Triest en sneu dat Arten zonder Grenzen (AzG) in Ter Apel moet bijspringen. En dat door de omstandigheden waarin moet worden gewerkt die zorg niet altijd aan de Nederlandse standaard kan voldoen. Die verzuchting slaakt arts Mohammed Saadulla, die voor AzG medische hulp biedt bij het aanmeldcentrum. ‘Hier moet dat toch niet zo zijn?’
De situatie in Ter Apel van de afgelopen weken geeft weinig vertrouwen in de wijze waarop de basiszorg voor asielzoekers wordt aangepakt op andere locaties waar asielzoekers worden opgevangen. Dat stelt huisarts Steven van de Vijver, een van de initiatiefnemers van SOSMoria.
Artsen zonder Grenzen (AzG) verleent vanaf donderdag medische en psychologische zorg aan asielzoekers buiten de poort van het aanmeldcentrum in Ter Apel. Het is de eerste keer dat AzG medische hulp biedt in Nederland. Judith Sargentini, directeur voor AzG Nederland, zegt dat medewerkers van de organisatie een bezoek hebben gebracht aan het aanmeldcentrum en toen getroffen werden door de leefomstandigheden buiten de poort.
Haal de medische screening voor asielzoekers naar voren in de procedure, zodat iedereen binnen 24 uur na aankomst in Nederland wordt gescreend. Daarvoor pleit huisarts Barbara Wauben-Czekalska, die zich zorgen maakt over de medische zorg bij aanmeldcentrum Ter Apel.
Wilde fantasieën uitgebeeld in prachtige, surrealistische animaties en ondersteund door levendige muziek vormen een meeslepende aanklacht over hoe wij omgaan met elkaar, met mensen in nood, met het klimaat en met de grondstoffen van de wereld waarin we leven.
Verwijzing naar de ggz en de inzet van tolken in ziekenhuizen en in de ggz vormen ernstige knelpunten in de zorg die asielzoekers en vluchtelingen in asielzoekerscentra (azc’s) krijgen. Die zorg is verder over het algemeen goed geregeld, concludeert de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) in een rapport.
Artsen die zorg leveren aan Oekraïense vluchtelingen, kunnen deze zorg declareren bij het CAK via de subsidieregeling medisch noodzakelijke zorg aan onverzekerden. Dit loopt niet helemaal soepel; het CAK heeft een deel van de aanvragen afgewezen.
Tijdens het middagspreekuur op het asielzoekerscentrum kreeg ik een plastic flesje gevuld met insulineampullen van mijn patiënt, een 24-jarige Arabisch sprekende Irakees. Sinds 2015 was hij bekend met diabetes type 1 en spoot hij insuline. De laatste drie jaar deed hij dit zonder enige controle van zijn glucosewaarden en zonder follow-up van een arts.
In heel Nederland zijn huisartsen bezig met het opzetten van huisartsenzorg voor mensen die zijn gevlucht uit Oekraïne. Er is nog weinig centraal geregeld en het lijkt vooral een kwestie van zélf het wiel uitvinden en tegen administratieve muren oplopen.
Huisartsen Fransje Lunstroot-Knüppe en Margreet Trip-Hoving krijgen dagelijks circa tien Oekraïense vluchtelingen op consult. Het is dus nog relatief rustig. Maar op hun tijdelijke Hongaarse hulppost, nabij de grens met Oekraïne, worden op korte termijn grotere groepen vluchtelingen verwacht als de humanitaire corridors in de Oekraïense stad Marioepol open gaan.
Vluchtelingen uit Oekraïne worden opgeroepen voor bevolkingsonderzoeken zoals het uitstrijkje. Deze observatie van een lezer van Medisch Contact wordt bevestigd door het RIVM.
Ook artsen vangen vluchtelingen uit Oekraïne in hun huis op. Een kinderoncoloog, een oud-longarts en een internist vertellen over hun ervaringen.
Het calamiteitenhospitaal in het UMC Utrecht zal de eerste opvang verzorgen van medische evacués die uit Oekraïne zijn gevlucht. De eerste patiënten arriveren waarschijnlijk volgende week en naar verwachting zullen bij elkaar ongeveer vierhonderd patiënten worden opgevangen.
Het kabinet denkt twee- tot driehonderd bedden beschikbaar te hebben om Oekraïense vluchtelingen met medische of geestelijke zorg uit andere EU-lidstaten over te nemen.
Het is onmogelijk om machteloos te blijven toekijken terwijl de inwoners van je vaderland lijden onder het oorlogsgeweld, vertellen drie uit Oekraïne afkomstige artsen. Ze schoten alle drie gelijk in de actiemodus.
Oekraïners die naar Nederland vluchten lopen het risico dat zij niet de medische zorg ontvangen waar ze recht op hebben. Dat komt doordat er nog veel onduidelijkheden zijn over de financiering hiervan. De Nederlandse Straatdokters Groep maakt zich hier zorgen over, vertelt huisarts en straatdokter Marcel Slockers.
De internationale artsenorganisatie WMA en haar Europese evenknie CPME maken zich grote zorgen over het mogelijk negeren van de medische neutraliteit van artsen en zorginstellingen door het Russische leger in Oekraïne. Dat blijkt uit een gezamenlijk statement van beide organisaties.
Op papier bestaat de jonge vrouw niet. Net als duizenden landgenoten is ze illegaal naar Aruba gekomen om de armoede en chaos in haar moederland Venezuela, op slechts 24 zeekilometer afstand, te ontvluchten.
Nadat de taliban vorige maand de macht heroverden in Afghanistan, zijn honderden Afghanen in allerijl naar Nederland geëvacueerd. De medische zorg voor hen is razendsnel opgezet, onder meer in Heumensoord.
Ieder jaar komt er met de grote stroom immigranten een groep artsen naar Nederland. De oorzaken van deze migratie zijn divers. Toch hebben deze mensen één ding gemeen: ze willen niets liever dan in Nederland hun medische carrière voortzetten.
Een jaar geleden kregen gynaecoloog Sanne van der Kooij en huisarts Steven van de Vijver veel bijval met hun oproep #SOSMoria over de inhumane situatie in het vluchtelingenkamp op Lesbos. Maar: ‘Tot nu toe zijn er welgeteld twee kinderen naar Nederland gehaald.'
Het onlineboek Hoe help ik een vluchteling bevat casuïstiek van eerstelijnszorgverleners die met vluchtelingen werken, aangevuld met praktische tips.
