Ruzie op St. Eustatius
Plaats een reactieVan eind 1968 tot eind 1970 werkte ik als arts op St. Eustatius. De berichten van H.J. Vunderink komen mij bekend voor (
). Van mijn voorganger in 1968 ontving ik verschillende brieven waarin hij mij ten sterkste afraadde om te komen. Het bleek dat hij ernstig van mening verschilde met het eilandbestuur. Ook hij bleek veranderingen te willen aanbrengen die niet in goede aarde vielen. Toch besloot ik te gaan en tekende een contract van twee jaar, in plaats van een driejarig contract wat aanvankelijk de bedoeling was. Twee jaar werkte ik met veel plezier op dit kleine eiland, met een vriendelijke bevolking, maar ook met een eigen cultuur en gewoontes.
De uitrusting van het ziekenhuis was slecht; in overleg met het eilandbestuur kon ik de meest noodzakelijke uitrusting in Nederland bestellen.
Nu zijn we dertig jaar later, de bevolking is groter geworden en er werken meer mensen van elders. Daardoor zijn de eisen die nu aan het ziekenhuis worden gesteld hoger. Maar gebleven is de eigen cultuur en opvoeding waarmee je als nieuwkomer behoedzaam moet omgaan.
Mogelijk is het zinvol als toekomstige artsen voor de Antillen de gelegenheid krijgen met voorgangers te spreken opdat zij wat beter op de hoogte zijn van de andere mentaliteit en mores.
Voorthuizen, mei 2003
Dossier:
- Er zijn nog geen reacties
