Roken

Onlangs vroeg ik aan een 79-jarige patiënt, die last heeft van alle mogelijke gevolgen van roken, hoe lang hij al rookte. Toen hij ‘70 jaar’ zei, ging ik ervan uit dat hij zich vergiste. Maar dat was niet het geval: hij rookte écht vanaf zijn 9de jaar. En wel op advies van z’n huisarts. Toen hij dat zei keek ik hem vol verbazing aan. ‘Ja dokter, ik was een nerveus jongetje en de huisarts zei tegen mijn moeder: geef hem af en toe maar een sigaretje, daar wordt-ie rustiger van. En sinds die tijd rook ik.’ Hij moest er zelf wel om lachen.

Kinderarts Noor Rikkers-Mutsaerts houdt in dit nummer een pleidooi voor het rookvrij laten opgroeien van kinderen. Ze zet daarbij de gevolgen van het (mee)roken nog eens op een rij. Zaken die we voor een groot deel behoren te weten, maar die toch weer indruk maken. De Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK) heeft onlangs de commissie NoSmoKind! opgericht om het gaan roken en meeroken door kinderen zoveel mogelijk te beperken. Tijdens het jaarlijkse NVK-congres, deze week, laat deze commissie zien welke rol (kinder)artsen hierbij kunnen en moeten spelen. Niet altijd makkelijk of ‘populair’, maar wel hard nodig.

Maar ook de overheid heeft daar een grote verantwoordelijkheid in en die laat het behoorlijk afweten in ver-gelijking met andere Europese landen. Er wordt wel gezegd dat het grote financiële belang, de overheid incasseert 2,4 miljard aan accijns op tabak, daar een
rol bij zou spelen. Nog los van het feit dat ik hoop dat onze overheid niet zo onethisch is, zou het ook een mooi voorbeeld van pennywise, poundfoolish zijn: de kosten die het roken veroorzaakt zijn immers ongetwijfeld hoger. Anderzijds wordt het liberale argument gebruikt: het is de eigen verantwoordelijkheid van mensen. Het valt op dat dat argument blijkbaar niet van toepassing is op allerlei andere ge- en verboden. Maar dat het voor meerokende kinderen niet opgaat, mag toch hopelijk voor zich spreken.

Hans van Santen, huisarts en hoofdredacteur

@twitter.com/hansvansantenmc