Carnivorenkanker - Luc Bonneux

De heisa over kanker bij vleeseters begon met een gestoord persbericht van de Wereldgezondheids-organisatie (WHO). Zoals veel internationale instellingen is de WHO een verzameling om geld en macht vechtende kongsi’s, geïnfiltreerd door industriële lobby’s. Denk aan de Mexicaanse griep, waar ‘deskundigen’ in de zak van de industrie de definitie van een pandemie aanpasten aan de behoeften van hun opdrachtgevers en wereldwijd een experimentele griepvaccinatie inzetten tegen een epidemie van snot en spierpijn. De vraag om meer transparantie en minder lobby’s werd door de leiding van de WHO hautain van tafel geveegd,in afwachting van de volgende crisis.

De carnivorenkanker was een crisette: de WHO had met bazuingeschal verklaard dat rood vlees ‘waarschijnlijk’ en bewerkt vlees ‘zeker’ kanker verwekte. Het bleek een uitstekende stresstest voor de pers: de Vlaamse pers (zowel dagbladen, radio als televisie) rapporteerde correct de nieuwswaarde: oud nieuws, slecht voorgesteld en met een geringe impact op de volksgezondheid. De Nederlandse berichtgeving was bezopen. Volgens de NRC en Hart van Nederland waren worst, bacon en knakworstjes net zo kankerverwekkend als tabak, asbest, plutonium of alcohol. Om een dergelijke idiote vergelijking te maken moet je een hersenloze gezondheidsanalfabeet zijn. Er gaat 3,5 procent van de Nederlanders ‘ooit’ dood aan dikkedarmkanker. Bij ongeveer evenveel worsteters als vleesonthouders, gaat bij een relatief verschil van 20 procent in dikkedarmkankersterfte 3,15 procent (= 3,5% minus (10% X 3,5%)) van de vleesonthouders dood aan dikkedarmkanker, versus 3,85 procent van de worsteters. Of één op honderdvijftig worsteters (0,7%) sterft aan dikkedarmkanker door vlees eten. Door roken sterft één op twee rokers, één op vier rokers sterft aan door roken veroorzaakte kanker.

De interessante vraag wordt niet gesteld door de clickjournalisten: wie heeft hier baat bij? De associatie tussen vlees eten en darmkanker is al vele decennia bekend. Of deze associatie causaal is, wordt al evenveel decennia betwijfeld: de risico’s zijn te zwak. Vleeseters zijn in geen enkele bevolking goed vergelijkbaar met vegetariërs, waardoor de hypothese open blijft dat een hang naar veel vlees gepaard gaat met andere karakteristieken, die het risico op darmkanker licht doen toenemen. Veel doet het er niet toe: er is meer dan genoeg bewijs dat veel vlees eten ongezond is; is het niet wegens kanker, dan wegens hart- en vaatziekte. Waarom deze schreeuwerige pestmededeling, en waarom vandaag? De moderne deskundige deelt met de louche dealer in tweedehandswagens dat hij moet leven van zijn handel. De hypothese dat voeding een oorzaak is van kanker, was populair in de jaren 1960 en 1970.

Tienduizenden papers en een veelvoud van nooit bevestigde toevalsbevindingen later is ze dood en begraven. Ik vermoed dat dit lijk hard genoeg is beginnen stinken, zodat de aanbieders van fondsen het begonnen te ruiken. De louche dealers van waardeloos onderzoek naar de relatie tussen kanker en voeding zagen zich verplicht het dubieuze nut van hun bestaan te demonstreren. Ze stoften een bevinding af, daterend uit de tijd van koningin Juliana, beschilderden deze in sensationele kleuren en presenteerden het als breaking news.

Luc Bonneux

Luc Bonneux