Ken het werk van uw patiënt

We hebben allemaal minimaal negen jaar gestudeerd om te leren hoe het lichaam werkt. Fysiologie, pathologie, anatomie, microbiologie, sociologie, psychologie en zo kan ik nog wel even doorgaan. Geen vezel is ons vreemd. We zijn geen wandelende encyclopedie (uitzonderingen daargelaten), maar we weten waar we, kritisch, onze informatie kunnen vinden. Of we voeren een intercollegiaal overleg. We weten bovendien van elkaar wat we doen.

Een chirurg staat veelvuldig op de ok. Vanuit onze coschappen weten we dat een fem-pop-operatie lang duurt. Niemand die er raar van opkijkt dat een vaatchirurg zelf last kan hebben van varices. Wat zouden we als huisarts de vaatchirurg adviseren? Een internist heeft een overwegend beschouwende functie en heeft hierdoor een vooral zittend beroep. Ook dat weten we uit een korte ervaring tijdens onze studie. Wat adviseren we als huisarts de internist met rugpijn?

Als we weten hoe het lichaam werkt en we globaal weten hoe het werk van een collega eruitziet, hoe komt het dan dat we niet weten wat voor werk onze andere patiënten doen? Ik krijg weleens de vraag of het niet lastig is om als militair arts met twee petten mijn spreekuur te draaien. Ik geef immers ook beperkt bedrijfsgeneeskundig advies. Lastig? Nee, relevant en noodzakelijk! Het zit mijn werk of dat van de patiënt niet in de weg. Let wel. Ik ben geen bedrijfsarts. Voor een goed inzetbaarheidsadvies, uitgebreide probleemanalyses, WIA-aanvragen, et cetera, is er een bedrijfsarts. Maar door te weten wat voor werk iemand doet, kan ik ook begrijpen hoe de klacht werkt (en vooral: wordt tegengewerkt). Dit voorkomt voor een deel zowel onder- als overbehandeling. Ik sta er immers niet van te kijken als de F16-monteur (binnenkort JSF) schouderklachten blijft behouden. Werken boven schouderhoogte is hiervoor essentieel. Hetzelfde geldt voor de soldaat met shin splints die dagelijks in het gelid moet marcheren en hierbij gedwongen volledig uit zijn eigen pas loopt. Of de schietinstructeur met gehoorklachten die zijn gehoorbescherming vaak vergeten is. Het werk werkt de klacht in de hand en werkt genezing tegen.

Collega De Kock sprak er al over. Als huisarts weten we te weinig van het werk van onze patiënten. Bij bijna één op de drie volwassenen die meer dan twaalf uur per week betaald werk verrichten, heeft de vraag waarmee ze op het spreekuur komen met het werk te maken. Dat blijkt uit zijn promotieonderzoek naar de rol van de huisartsgeneeskunde in de arbeid.

We zetten ons allemaal in voor een zo veilig en efficiënt mogelijke gezondheidszorg. Met zo min mogelijk medicatie en onnodige interventies. Daarom sluit ik mij bij collega De Kock aan. Laten we ons niet alleen beperken tot hoe het lichaam werkt, maar ook wat voor werk een lichaam (in persoon) uitoefent. Doe op zijn minst een poging: een goed begin is immers het halve werk.