Een gebroken heup en een donatie van een uitzendbureau aan een politieke partij

Roman brak zijn heup maar was niet verzekerd. Roman was vijf jaar orderpicker in de vriescellen van een groothandel in levensmiddelen. Roman werkte daar bij -25 graden. Roman is een Europeaan. Hij is geboren in Oost-Europa en spreekt Frans, Italiaans, Duits en Engels omdat hij al 25 jaar in deze landen werkt.

Op een dag is er een inval van de gemeente Rotterdam in het huis waar hij slaapt. Dat huis is van het uitzendbureau waarvoor hij werkt. In de buurt wordt overlast gemeld. Omdat er te veel mensen in het huis wonen worden een paar bewoners per direct het huis uitgezet. Ook Roman. Van de ene dag op de andere is hij dakloos, maar ook zonder baan. Het uitzendbureau ontslaat hem namelijk per direct. Hij zit een week zonder vaste woon- of verblijfplaats, in afwachting van een nieuwe toegezegde baan. Op dat moment glijdt hij uit op een nat wegdek.

Hij breekt zijn heup en moet geopereerd worden. Na zijn operatie heeft hij een verpleegbed nodig om te herstellen. Maar Roman heeft geen zorgverzekering tegen ziektekosten. En geen recht op nachtopvang nu hij dakloos is. Volgens de gemeenteregels moet je daarvoor ten minste vijf jaar ingeschreven staan bij de burgerlijke stand. Dat is lastig voor een arbeidsmigrant die afhankelijk is van dubieuze huisvesting, meestal geregeld door een uitzendbureau. En de gemeente heeft hem net dakloos gemaakt…

Helaas zien wij als straatdokters heel veel Romans, ook op onze verpleegbedden. Mensen die geen adres hebben bij de gemeente en niet verzekerd zijn. Pointer maakte recent een uitzending over migranten. In Den Haag stapelen de rapporten over arbeidsmigratie zich op. Verschillende politieke partijen hebben in de aanloop naar de verkiezingen stoere beloftes gedaan. Feit is dat het aantal arbeidsmigranten in vijftien jaar tijd verviervoudigd is, waardoor het er nu 800 duizend zijn. Niemand in Nederland eet deze week groente of vlees of ontvangt een postorderpakketje zonder hun inzet.

Hoe heeft Nederland dit laten ontstaan? Waren dat dezelfde honderdvijftig Kamerleden die in 2015 vonden dat alle dakloze mensen uit de zorgverzekering gezet moesten worden op het moment dat ze geen adres meer hebben?

Hoe gaat de politiek de migratie van arbeidsmigranten ombuigen? Een van de grootste uitzendbureaus voor arbeidsmigranten, Otto Workforce, heeft alvast 200.000 euro gedoneerd voor de verkiezingscampagne van een van de grote politieke partijen, de VVD. Deze politieke partij heeft deze donatie geaccepteerd! Logisch toch? – vinden de baas van dit uitzendbureau en deze partij.

Aan de leiding van deze partij zit wat mij betreft een extra morele verantwoordelijkheid om de onverzekerdenepidemie die straatdokters beschrijven om te buigen en oplossingen vast te leggen in het regeerakkoord!

Om te beginnen kunnen zij het ontvangen bedrag doneren aan maatschappelijke opvang voor Oost-Europeanen, zodat het geld dat door hen verdiend is, uiteindelijk ook voor hen wordt benut. Ik stel voor dat Otto Workforce met donaties en afspraken zorgt dat er in heel het land opvang komt voor zieke arbeidsmigranten, in plaats van geld geven aan de campagne van een politieke partij voor wie een vangnet voor arbeidsmigranten niet hoog op de agenda staat.

Wentel de problemen van onverzekerde, dakloze EU-migranten niet af op het zorgsysteem! Dat ziet al door de bomen het bos niet meer, en weet amper dat er een CAK-regeling is als noodoplossing voor onverzekerde migranten.

Recht op zorg en huisvesting is geen onredelijke eis van en voor migranten. Toen ik veertig jaar geleden begon als huisarts in Rotterdam hadden we een grote instroom van arbeidsmigranten uit Marokko en Turkije. Deze arbeidsmigranten hadden een ziekenfonds, waardoor ze ook gezondheidszorg kregen als ze een week geen betaalde baan meer hadden. Als huisarts weet ik veel van weinig, maar het weinige dat ik weet van arbeidsmigratie is dit: voorkom dat arbeidsmigranten onverzekerd zijn. Bedenk een goede regeling met politieke partijen, uitzendbureaus en andere werkgevers. Neem verantwoordelijkheid voor de mensen die we hard nodig hebben om onze groente en pakketjes op tijd thuis te krijgen. De onverzekerdenepidemie brengt ongelooflijk veel maatschappelijk en persoonlijk leed teweeg.