Als al die coaches nu eens gewoon de handen uit de mouwen steken

De tekst van mevrouw van der Horst is beschamend en beschadigend voor coaches en voor hen die gecoached zijn of werden. Vreemd! Ook ontbreekt aandacht voor de redenen waarom coaching zo gewenst kan zijn. Een maatschappelijke analyse van het besef, va...n de hulpvragen, een sociale context: de realiteit is dat er meer is dan ' de handen uit de mouwen". Meer lezen Minder lezen

Als ik je goed begrijp Henriette, ben je tegen al die niet gecertificeerde mensen, die zich coach noemen, maar het niet echt zijn. Daar kan -bijna- niemand tegen zijn.
Wel jammer dat je een uitgelezen kans om reclame te maken voor de -nota bene door... de NHG zelf- gecertificeerde coaches niet benut!
Voor mijzelf was de supervisie het meest waardevolle onderdeel tijdens mijn huisartopleiding en daarna. Vandaar dat ik ook de opleiding ben gaan volgen.
Als voorzitter van de raad van toezicht van het NHG mag je best wat meer trots uitstralen dat het NHG het toch maar weer goed voor elkaar heeft en in een ruim 2,5 jarige opleiding(!) supervisor/coaches opleidt waar artsen (en dus ook hun patiënten) wel wat aan hebben! Dus niet zo bescheiden Henriette, zeg het maar gewoon hardop:
NHG gecertificeerde coaches, je bent er trots op!

Meer lezen Minder lezen

Het zou toch jammer zijn, Henriëtte, wanneer een jonge collega met vragen over bijv. werk-privé balans niet van jouw 'opgedane ervaringen en inzichten' gebruik zou mogen maken. Noem het dan geen 'coach', maar laten we zorgen dat jonge collega's niet... zich tegen dezelfde steen moeten stoten waar wij zelf soms tegenaan gelopen zijn. Meer lezen Minder lezen

Wat een gemiste kans deze blog!

Ik denk namelijk dat er een goede boodschap ik zit. In de zorg blijven werken en niet alleen aan de zorg. Echter.. gewoon even de handen uit de mouwen steken; die houding is nou juist waaromner zoveel coaches werk ...hebben. Door de 'niet klagen, werken' mentaliteit in de zorg waarbij vooral geleerd wordt; jij, je grenzen, behoeftes en welzijn, zijn ondergeschikt aan wat je voor anderen moet doen. Voor je patiënten, je collegae je baas.

Jammer deze reactie. Want ik heb wekelijks mensen aan mijn tafel als coach, die uit de zorg zouden gaan zonder coachttraject. We dragen veel bij. Juist de Kaderartsen supervisie en coaching hadden meer steun van een NHG prominente als jij, verdient. Wij werken in de zorg en dragen bij aan de zorg.. Meer lezen Minder lezen

De volgende zinsnede raakt mij: ‘Als al die coaches en consultants nu eens hun verantwoordelijkheid nemen en gewoon lekker de theoretische of praktische handen uit de mouwen steken, dan zijn een aantal personeelstekorten waarschijnlijk opeens een st...uk minder groot. ‘ Het over één kam scheren van coaches en consultants is bevreemdend en ze hebben een andere expertise. Als huisarts en kaderarts supervisie & coaching gevolgd bij het NHG, kan ik zeggen dat ik mijn verantwoordelijkheid neem binnen het werkveld zowel als huisarts en begeleidingskundige. Vanuit die laatste hoedanigheid ben ik juist gericht om collega’s in het werkveld te behouden door aandacht te hebben voor het mentale deel wat ons werk soms zwaar maakt. Meer lezen Minder lezen

Is het niet het vrijwel volledige verlies van kennis uit de Gezondsheidsleer die ons parten speelt? Het is de Nederlandse geneeskunde zelf, ooit opgebouwd uit die Gezondheidsleer en de Ziekteleer, tenminste zo leerde ik dat op de HBS, die de preventi...ekracht uit die belangrijke poot liet afsterven. Of was het de medische wetenschap hier, die haar gidstaal Duits inruilde voor Engels en daarmee de slechts uit de Ziekteleer wekende oplossingsgerichte geneeskunde binnenhaalde? Ik kan me maar een coach herinneren, die me op veel fronten leerde hoe gezond te worden en te blijven en je ook mentaal weerbaar maakte: mijn eigen moeder, die met de voortreffelijke kennis van de Gezondheidsleer, die op de Nederlandse Huishoudscholen via de leerlingen tot diep in het volk werd verspreid, nu weleens een goede boterham met deze kennis had kunnen verdienen. ook gaf ze alle vertrouwen aan de toenmalige onderwijzers en gymnastiekleraren, dat ook te doen voor de kinderen. Als het kinderlichaam niet tot een goede opbouw komt (houding, flexibiliteit) dan komt het zenuwstelsel ook niet tot een meer weerbaarheid opleverend geheel. Al ons zitten en de tot hypokinesie leidende technische ontwikkelingen remmen de groeiprocessen naar duurzame gezondheid alleen maar af. Het aantal coaches zal blijven doorstijgen... Meer lezen Minder lezen

Beste collega,

ik deel uw mening tot op zekere hoogte. Voor jongeren en jongvolwassenen met psychiatrische problematiek is een coach met kennis van zaken en met ervaring wat mij betreft zeker een meerwaarde. Een goede coach kan het verschil maken tu...ssen wel of geen crisis, tussen stabiel in de eerste lijn of op de wachtlijst voor de tweede lijn, waar ze vaak niet goed aankomen. Een goede coach kan dan een deel vormen van de sociaalmaatschappelijke inbedding die onze zorg nodig heeft en die niet bij de huisarts thuis hoort.

Met vr groet, Mirjam Plugge, kinder- en jeugdpsychiater Meer lezen Minder lezen

[Reactie gewijzigd door Plugge, Mirjam op 13-09-2023 14:07]

Een coach is een koets waar men een stukje mee mee kan rijden. Aan iedereen lijkt mij de vrijheid gegeven welke koets je kiest en waar je reisdoel ligt. Daarna of beter nog tijdens de rit neem je zelf het stuur of de teugels weer in handen. Je moet j...e dan wel van tevoren op de hoogte stellen van de expertise van zo’n koetsier, zeker is dit noodzaak als de gemeenschap de kosten ervan draagt. Ik weet niet waarom iemand nog steeds actief werkzaam zou moeten zijn. Juist gepensioneerden kunnen vanwege hun ervaring veel betekenen voor de nog werkende mensen. Doorleefde ervaring gekoppeld aan kennis, daar hebben we wat aan. Meer lezen Minder lezen

Beste Henriette,
Heerlijke blog. Aanpakken die overbodige softe zooi dood hout. Helaas voel ik me als coach-supervisor van het NHG met het badwater richting afvoerputje spoelen en daar zullen, denk ik, de jonge huisartsen, SO’s en PA’s niet blij mee... zijn. Maar de rest moet verplicht omgeschoold tot vuilnis mens of een ander nuttig beroep. Ook beter voor de markt en mijn portemonnee.
Groet, Imme Bergman Meer lezen Minder lezen

Het lijkt me zowiezo goed dat coaches professionals zouden moeten zijn die nog steeds een actief aandeel hebben in het verlenen van zorg en dus niet diegenen die op die periode in hun leven kunnen terugkijken. Hierin herken ik zeker collega Van der H...orst. Tijden veranderen nu eenmaal. Als er al coaches nodig zouden zijn, dan zouden dat actief in de zorg werkzame professionals moeten zijn die een deel van hun beschikbare uren per week hieraan besteden. Meer lezen Minder lezen

Beste Henriette,
Een erg kort door de bocht opinie, zoals ik je niet ken. Je gooit met het badwater ook het kind weg. Het NHG (waar je toezicht houdt en adviseert) steunt al jaren “coaches voor medici”, en verstrekt het certificaat NHG-coach-supervi...sor.
Ook onder jouw RvT voorzitterschap heeft het NHG héél veel geld uitgegeven aan adviseurs en consultants om te “reorganiseren” met wisselend succes.
Enige bescheidenheid lijkt mij op z’n plaats.
Groeten, Marc Meer lezen Minder lezen

Zou een zegen zijn voor ons land. Veel mensen die zich coach noemen, verbergen werkloosheid.

Amica Henriëtte! We zitten op dezelfde vibe want ik was net begonnen met een Blog met als titel 'Coachen van Coachen door Coachen' .....

Ik ben het totaal met je eens, en ik zal daarom mijn Blog-2-come focussen op een onderdeel van het coach-veld...... de coaches van de spirituele coaches....omdat we dan pas echt lachen kunnen. Daar is de ronkerigheid namelijk heel spiritueel wat leuke effecten geeft. Meer lezen Minder lezen