Overheid, betaal mee aan opleiding bedrijfsarts

Voorzitterscolumn

De afgelopen weken heeft het Capaciteitsorgaan een goed doortimmerd rapport uitgebracht over de benodigde artsencapaciteit. Van dat rapport gaat een duidelijk signaal uit: er zijn door de vergrijzing van de bevolking meer artsen nodig. Met name zijn er meer artsen nodig die de juiste vervolgspecialisatie volgen na hun artsexamen.

Voor wat betreft de bedrijfsgeneeskunde is de situatie als volgt. Er zijn nu circa 1900 praktiserende bedrijfsartsen. Daarvan zijn er 1200 ouder dan 50 jaar. Tot 2020 zal 47 procent van de bedrijfsartsen uitstromen en tot 2025 zelfs 56 procent. Over 5 jaar zullen de eerste tekorten sterk voelbaar worden, en bij de verwante discipline de verzekeringsgeneeskunde zal dat al in de komende 5 jaar het geval zijn.

De samenstelling van de bevolking verandert. We moeten allemaal langer doorwerken. Vroeger werkten alleen de healthy workers door, nu moet iedereen dat, ook degenen met beperkingen. En dat betekent meer werk voor de bedrijfsarts. De problematiek van de oudere werkende is namelijk gecompliceerder; kwalitatief hoogstaande (verzuim)begeleiding is nodig.

Tevens willen we met zijn allen meer doen aan echte preventie, en ook dat zal bedrijfsartsencapaciteit vergen. Die preventie zal evidence-based en zo doelmatig mogelijk moeten worden georganiseerd. Daarom is het initiatief van NHG, LHV, NVAB en preventiefondsen geboren om via webapplicatie en andere vragenlijsttechnieken mensen naar het preventieconsult te leiden. Maar efficiënt georganiseerd of niet, het werk is er wel, en de dubbele vergrijzing speelt ons daarbij parten. Degene die de ander gezond aan het werk moet houden, wordt zelf ook ouder en gaat op een gegeven moment ook met pensioen.

De arts die mensen gezond aan het werk moet houden,
wordt zelf ook ouder

En hoe gaan we dat dan regelen, die instroombehoefte aan bedrijfsartsen, die geraamd is op ruim 200 per jaar, om in ieder geval in 2022 weer evenwicht te hebben tussen vraag en aanbod? De markt regelt het tot nu toe in ieder geval niet. In tegenstelling tot de opleidingen van klinisch-specialisten, huisartsen en een aantal profielen binnen Maatschappij & Gezondheid is er geen enkele vorm van overheidssubsidie voor de opleidingen binnen Arbeid & Gezondheid. En dat heeft ertoe geleid dat er de afgelopen jaren niet door werkgevers is geïnvesteerd, met de huidige aankomende tekorten tot gevolg.

Mijn stelling is dat de overheid ook moet gaan meebetalen aan de opleidingen binnen Arbeid & Gezondheid. Anders wordt de doelstelling van een gezonde beroepsbevolking die zo lang mogelijk doorwerkt en duurzaam inzetbaar is, niet gehaald.

We hebben onlangs gezien dat de liberale minister van volksgezondheid van de ene dag op de andere de marktwerking in de curatieve sector stil zette tot 2015. Want ja, je wilt je geld natuurlijk wel aan de gezondheidszorg uitgeven die het land nodig heeft.

Een veelbelovend begin van 2011. Mevrouw Schippers en meneer Kamp, nu graag stimulans voor de opleidingen binnen Arbeid & Gezondheid.

Pieter Rodenburg, voorzitter NVAB