Onderzoek naar problemen door dure therapieën
6 reactiesDe Federatie Medisch Specialisten (FMS) wil weten hoeveel medisch specialisten tegen het probleem aanlopen dat zij om puur financiële redenen een therapie niet kunnen toepassen. Daartoe houdt de FMS binnenkort een peiling onder haar leden.
De FMS laat weten zich zorgen te maken over de bekostiging van dure behandelingen, in het bijzonder van dure geneesmiddelen. In een vandaag verschenen persbericht citeert ze Kees Punt, hoogleraar interne geneeskunde in het AMC, volgens wie de helft van de darmkankerpatiënten het dure geneesmiddel Avastin tegen darmkanker niet zou krijgen omdat ziekenhuizen er geen geld voor hebben.
Richtlijnen moeten leidend zijn voor de behandeling van patiënten, stelt de FMS: ‘Het is voor patiënten al minder wenselijk als zij alleen vanwege de kosten van een geneesmiddel of behandeling naar een andere ziekenhuis moeten worden doorverwezen, maar het is onacceptabel als zij vanwege het geld deze medicijnen of behandeling in het geheel niet krijgen.’
Ziekenhuisvereniging NVZ meldde de vorige week dat 80 procent van de ziekenhuizen meer dure medicijnen aan patiënten levert dan ze vergoed krijgen. Het bedrag dat niet wordt vergoed, zou variëren van enkele tonnen tot 4 miljoen euro per ziekenhuis per jaar. De NVZ pleit voor een apart, ruim genoeg, financieel kader voor dure geneesmiddelen en voor vergoeding daarvan op basis van nacalculatie door de verzekeraars.
Volgens de FMS dreigt het gevaar dat medisch specialisten beperkt zouden kunnen worden in de behandelmogelijkheden voor de patiënt en dat de kosten van de behandeling daarmee een onderwerp wordt in de spreekkamer: ‘Dat mag niet gebeuren.’
Joost Visser
Lees ook:
- NVZ wil ander vergoedingssysteem dure medicatie (11 juni 2015)
- NVZ: ‘Dure patiënten niet op grote schaal doorverwezen’ (19 mei 2015)
- Ziekenhuizen verwijzen te dure patiënten door (18 mei 2015)
- Verbond met België voor lagere medicijnprijs (21 april 2015)
- ACM: artsen moeten kostenbewuster voorschrijven (25 februari 2015)
A.A.C.M. Maes
huisarts, DIEREN Nederland
Verzekeraars hebben zorgplicht. Bij wet vastgelegd. Zij moeten verzekerden uitleggen waarom bepaalde noodzakelijke therapie wel/niet betaald wordt. Deze taak lijkt nu gemakshalve maar doorgeschoven te worden naar ziekenhuizen (of dat de directeur is ...of de specialist, doet er niet toe).
G K Mitrasing
Vogelrije Huisarts, Heerhugowaard Nederland
Een zeer goede Rechtsbijstandverzekering en een iPad die je mee kan nemen naar het spreekuur van de zorgverlener zijn in het Nederlandse Zorgstelsel essentieel... want private contracten geven de verzekerden een contractueel recht op zorg zoals opgen...omen in het basispakket.
W.J. Duits
Bedrijfsarts, HOUTEN Nederland
Wie verantwoordelijkheid heeft, moet verantwoordelijkheid dragen. Als het een ziekenhuisbeleid is, dan is kennelijk de directie verantwoordelijk. Laat die het de patiënt maar uitleggen dat ze geen medicatie krijgen, omdat ze er als ziekenhuis geen ge...ld voor hebben. Deze directies kunnen dan vervolgens aankloppen bij de verzekeraars, want die hebben kennelijk niet goed ingekocht.
Het is jammer dat dokters dit waanzin-systeem moeten verdedigen naar hun patiënten, terwijl anderen verantwoordelijk hiervoor zijn.
F.J.E.M. van Passel
arts, oud-anesthesioloog, Zevenaar Nederland
Indien artsen zich laten overhalen om noodzakelijke therapien niet meer aan te bieden op basis van leeftijd en financiele consequenties wordt de eed van Hypocrates meineed.
K. Mengelberg
psychiater, Amsterdam nl
Feitelijk lijkt hier sprake van een soort Quality-adjusted life year (QALY)-systematiek après la lettre.
W.P.A. van Rooij
psychiater, ZUILICHEM Nederland
Als medisch specialist (psychiater) volg ik dit soort discussies over kosten in de zorg altijd met verbazing en enige irritatie. In mijn specialisme is het al heel lang de gewoonte dat evidence-based behandelingen voor ernstige, potentieel letale aan...doeningen zoals bijv. de borderline persoonlijkheidsstoornis (10% overlijdensrisico), niet voorgeschreven kunnen worden aan zeer zieke mensen, omdat hiervoor geen geld is. Dit ondanks het feit dat dergelijke behandelingen slechts een fractie kosten van sommige dure geneesmiddelen in de somatische geneeskunde en zichzelf vaak geheel of gedeeltelijk terugverdienen. Ik hoop dat de FMS haar blik niet te zeer beperkt tot dure medicijnen in de somatiek, maar ook de misstanden in het medisch specialisme psychiatrie kan meenemen in haar strijd. Hierbij zullen overigens ook de psychiaters zelf zich veel strijdbaarder moeten gaan opstellen en laten zien welke werkzame behandelingen worden onthouden aan veel mensen met psychiatrische aandoeningen.