NVAB-voorzitter: ‘Hoe gaat het op het werk, Jan?’

‘Hoe is het op je afdeling, Jan?’

‘Nou, dokter, eerlijk gezegd niet zo best.’

‘Wat dan, Jan?’

‘Nou, we werken met een nieuw goedje, om het polyester langer bewerkbaar te houden, en ik héb toch een jeuk aan mijn handen! Fijn dat ik u nu hier zie in de gang, want van mijn baas mocht ik niet naar u toe; ik moest naar de preventiemedewerker. En dat bleek de baas van de andere afdeling te zijn. Die wimpelde alles af, dat spul was helemaal getest en zo. Er was volgens hem niets aan de hand. Bezoek aan u was niet nodig, dus ik kreeg geen toestemming naar u toe te gaan. Toen heb ik gevraagd of ik het rapport over de risico’s van het werk kon zien, kom, hoe heet dat ook alweer, maar de baas zei dat dat niet nodig was, en dat het bovendien niet hoefde van minister Donner.’

‘Ja, Jan, daar begrijpen wij bedrijfsartsen ook níets van, dat de medewerker geen inzage heeft in de Risico-Inventarisatie en -Evaluatie. En dat je niet zelf mag beslissen of je naar de bedrijfsarts toegaat. Hoe de overheid zó gezond en duurzaam werken wil bereiken, is ons een raadsel. Wij als bedrijfsartsen denken dat het juist goed is als je op de hoogte bent van alle risico’s die het werk met zich meebrengt. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

‘En dan wat anders, dokter, een neef van mij werkt bij een bedrijf waar containers uit China aankomen. Zijn beste vriend is daar een tijdje geleden bij het openen van zo’n container helemaal van de wereld gegaan. Hij heeft nog steeds hoofdpijn, problemen met evenwicht houden, concentreren en ga zo maar door. Dat ze daar eens wat aan doen!’

‘Ja, Jan, het is inderdaad teleurstellend hoe weinig de overheid dááraan doet. De bal wordt maar heen en weer geschoven tussen Milieu en Sociale Zaken, terwijl ze in Europees verband gewoon goede afspraken met China moeten maken over de dosering van die conserveringsgassen, de etikettering et cetera. En verplichte metingen op de losplaats. Heel goed dat de vakbonden daar onlangs een opbouwende actie over hebben gevoerd.

‘Inderdaad, dokter, ik vind het maar een ouderwetse boel. De overheid doet niets en staat langs de kant, ik geloof uit principe, deregulering en zo. Maar wij werknemers zitten er maar mooi mee.’

‘Nou, Jan, je hebt gelijk; ik zal er bij het bedrijf op aandringen dat jullie wel dégelijk zelf kunnen beslissen naar me toe te gaan. Het zou helpen als je dat zelf ook opneemt met de ondernemingsraad.’

‘Doe ik, dokter. Fijn u “clandestien” gesproken te hebben en succes met de contractonderhandelingen. Ik hoorde van de OR dat de directie aan het aanbesteden is, dus ja, ik hoop dat u blijft.’

Pieter Rodenburg, voorzitter NVAB