Levensverwachting VS laag door zorgsysteem

De gezondheidszorg zelf is verantwoordelijk voor de lage plaats van de VS op de lijst van landen met de hoogste levensverwachting. Het land staat op nummer  49.

Obesitas, roken, verkeersongevallen en moord – al deze mogelijke en voor de hand liggende oorzaken blijken na statistische analyse geen afdoende verklaring voor die positie. Dat concluderen Peter Meunnig en Sherry Glied in het novembernummer van Health Affairs. Volgens hen functioneert de gezondheidszorg niet goed genoeg. Geen land ter wereld geeft zoveel uit aan zorg als de VS, maar het batig slot blijkt zeer negatief.

Beide onderzoekers keken naar de 15-jaaroverleving bij mensen op de leeftijd van 45 en 65 jaar in dertien geïndustrialiseerde landen, waaronder Nederland. De levensverwachting blijkt tussen 1975 en 2005 – afgaande op cijfers van de WHO – in al die landen gestegen, maar nergens zo weinig als in hekkensluiter VS.

Ongeveer 58 procent van alle 65-jarige mannen in de VS haalt de tachtig jaar, vergeleken met 65 procent van alle 65-jarige Australiërs, Japanners en Zwitsers. Het cijfer voor vrouwen is wat hoger (70%) maar daar staat tegenover dat  80 procent van de 65-jarige Franse, Zwitserse en Japanse vrouwen de tachtig haalt.

Obesitas kon de verklarende factor niet zijn, aldus de onderzoekers, want dat probleem groeide minder snel in de VS dan in de andere 12 landen. En het aantal rokers nam juist betrekkelijk snel af in de VS.
Dat uiteindelijk het systeem van gezondheidszorg de boosdoener blijkt te zijn, wordt door een demograaf in de New York Times van gisteren in twijfel getrokken. Hij kwalificeert de conclusie van Meunnig en Glied als speculatief. Overigens bestrijdt hij de cijfers niet: Amerikanen leven inderdaad minder lang.

Uit de cijfers blijkt ook dat Nederland tussen 1975 en 2005 meer is gaan uitgeven aan de zorg, maar niet navenant is gestegen op de ranglijst van levensverwachting. Landen die ongeveer hetzelfde of iets minder uitgeven, zoals Oostenrijk, Frankrijk, Australië en Japan, doen het beter.

Henk Maassen

Health Affairs 2010, doi: 10.1377/hlthaff.2010.0073

Lees ook:

• Meer nieuws