Kan alleen een arts de artsen leiden?

De LHV overweegt een niet-huisarts aan het roer van de huisartsenvereniging te plaatsen. En in aanloop naar de verkiezingen klinkt de roep om een minister met zorg­achter­grond weer. Zijn artsen en de zorg het beste gebaat bij een arts als aanvoerder?

Een ‘voor alle betrokkenen geaccepteerd boegbeeld’. Iemand met ‘daadwerkelijke affiniteit met de huisartsenzorg en oog voor de acute vragen en dagelijkse problemen van huisartsen’. Dat zijn enkele van de vereisten waar een nieuwe LHV-voorzitter aan dient te voldoen, zo blijkt uit het zoekprofiel voor een nieuwe LHV-roerganger. Maar deze hoeft ‘niet nood­zakelijkerwijs’ huisarts te zijn, valt daar ook te lezen.

De benoemingscommissie van de LHV was afgelopen najaar in eerste instantie stelliger: een nieuwe voorzitter zou ‘geen huisarts’ moeten zijn, maar ‘een relatieve buitenstaander’. De LHV zou gebaat zijn bij ‘andere input en expertise van buitenaf’, nu de vereniging naast belangenbehartiging ook behoefte heeft aan ‘positionering van de vereniging en verdere intensivering van de samenwerking met de andere huisartsenorganisaties’.

Traditie van niet-huisartsen

Per april draagt huidig LHV-voorzitter Ella Kalsbeek het stokje over. Terwijl de zoektocht naar een opvolger gaande is, blijven de meningen onder de LHV-achterban verdeeld over de vraag of er wel of geen huisarts op de voorzittersstoel thuishoort. De LHV kent al een langere traditie van niet-huisartsen op die positie. Kalsbeek is jurist en voormalig staatssecretaris van Justitie, haar voorganger Steven van Eijck fiscaal econoom en eveneens oud-staatssecretaris (Financiën). Diens voorganger Bas Vos kon nog teren op een korte loopbaan als huisarts eind jaren zestig, maar had tegen de tijd van zijn LHV-aantreden een bont cv opgebouwd als voorzitter van Milieu­defensie, crisismanager en horecabaas.