Doorklikplezier
Plaats een reactie‘Voor honing geen doktersattest nodig’. ‘Weg met de verplichte verzekering’. Onder ‘Advertentiën’ is vraag naar een ‘ongehuwd r.k. geneeskundig assistent’ en onder ‘honoraria en praktijkonkosten’ in MC 2/1946: 43 een vlammend betoog: ‘Ik heb een oogenblik de vrees gekoesterd, dat het M.C. zijn afkomst zou verloochenen en met het elimineren van den aperten vijand den strijdbijl zou begraven. De vijand is echter in ons midden (...). Er bestaat een streven om tusschen patiënt en arts steeds meer instanties te schuiven, welke de neiging hebben zich als onmisbaar te voelen en uiteindelijk wel en wee van én arts én patiënt in handen nemen (...)’.
Dit komt uit 1946, maar met een andere spelling zou 2009 toch ook hebben gekund? In MC uit 1952 lees ik naast vele quo vadis-verhalen, aanprijzingen voor ‘Sners is beter, de zachte oude jenever’, voor Vasolastine, Brooks breukband, Temoe lawak en Apondon: ‘voor veilige gewichtvermindering door pharmacologisch ontgiftend thyreoïde’. In 1972 een immer actuele bijdrage over ‘medezeggenschap in het ziekenhuis’ (MC 18/1972: 499).
Vanaf m’n eerste dag als hoofdredacteur van Medisch Contact ben ik in oude afleveringen gedoken. Ze staan hier immers in een lange rij op de redactie. Verrukkelijke lectuur. Sommige zaken hebben eeuwigheidswaarde en verschijnen in een ander gedaante steeds weer in het blad. Bij ander verhalen denk ik waar hebben ze zich toch zo druk om gemaakt? Maar het blijft mooi om door de jaren heen dat strijdlustige bij veel artsen te lezen. Zij stonden en staan voor wat onze beroepsgroep zo bijzonder maakt: niet lijdzaam toezien maar handelen met passie en maatschappelijk bewustzijn.
Vanaf nu hoef ik dat leesprivilege niet meer voor mijzelf te houden. In Manilla hebben wij namelijk alle MC’s vanaf de oorlog pagina voor pagina laten scannen, corrigeren en soms zelfs laten overtypen. Alle afleveringen zijn nu in te zien op onze vernieuwde site onder Tijdschrift en Archief. Goed voor vele avonden doorklikplezier. Oud is weer zichtbaar gemaakt door nieuw.
Historie moet worden bewaard. Kennis ervan kan ons helpen om de juiste beslissingen te nemen en niet wéér in dezelfde valkuil te vallen. Om moed te putten uit niet aflatend doorzetten van sommige collega’s van toen, maar ook om te relativeren bij een al te heftige stellingname van nu. Want al zijn arts en patiënt door de jaren veranderd, hun relatie blijft in wezen uniek.
Ben V.M. Crul
- Er zijn nog geen reacties
