De laatste man in het veld

Gedurende korte tijd was ik werkzaam als arts-assistent neurochirurgie in een groot academisch centrum. In de nachtdienst word ik gebeld door de assistent van de neurologie. Ze vraagt me in consult bij een ernstig neurotrauma op de SEH, dus ik spoed me naar beneden.

Het slachtoffer ligt geplankt en is er slecht aan toe. De traumaopvang is al in volle gang. De arts-assistent anesthesie heeft met al haar kunst en kunde deze moeilijk te intuberen patiënt van een tube voorzien. Ondertussen werkt de assistent chirurgie routineus maar secuur het ATLS-schema af. Ze heeft overduidelijk al vele malen met dit bijltje gehakt. Voor de coassistent is het blijkbaar wel haar eerste keer. Met grote ogen kijkt ze in eerste instantie toe, maar helpt vervolgens toch een handje waar ze kan.

Ook de dames van de verpleging zitten niet stil. Infuuszakken worden gewisseld, bloed wordt afgenomen en patiëntgegevens verzameld. De patiënt gaat verder achteruit. De pupillen raken verwijd, eerst rechts, maar nu ook linkszijdig. Er moet zo spoedig mogelijk een scan van de hersenen worden gemaakt. De röntgenlaborante was al gestart met haar voorbereidingen voor het maken van een CT-scan en in een oogwenk is deze dan ook voltooid.

Samen met de assistent radiologie bekijk ik het resultaat. We hoeven er niet lang over te discussiëren: ook zij constateert het inklemmingsgevaar bij ernstig cerebraal letsel en er zal een craniotomie moeten worden verricht. Er wordt niet lang gedraald en we rijden de patiënt naar de operatiekamer. De patiënt wordt op tafel gelegd en de arts-assistent gaat aan de slag met het instellen van haar anesthesieapparaat, terwijl de anesthesiemedewerkster de verschillende anesthetica op de pomp zet. Ondertussen pakken de OK-assistentes ijlings het instrumentarium uit. Een van hen stapt op me af. Ze duwt het scheerapparaat in mijn handen om alvast het operatiegebied te scheren. Dan glijdt de deur van de operatiekamer open. De neurochirurg stapt op de patiënt af. Hij begint met positionering van het hoofd in de Mayfield.

Lonneke Yo, arts-assistent radiologie, Catharina-ziekenhuis, Eindhoven

Meer lezersbijdragen over Vrouwen in de geneeskunde