'Betere internationale samenwerking creeëren'

In januari verruilde Ben Willem Mol (48) zijn positie als hoogleraar gynaecologie en obstetrie aan het AMC te Amsterdam in voor een positie als professor Obstetrics and Gynaecology aan de universiteit van Adelaide in Australië. Met zijn vrouw en zijn dochter van 14 vertrok hij naar de andere kant van de wereld.

‘Toen de universiteit van Adelaide mij vroeg voor deze functie, was het een mooi moment om mijn werk in Nederland aan anderen over te dragen. De afgelopen jaren was ik heel actief bezig met het opzetten van een consortium waarin nu de afdelingen Obstetrie van zeventig ziekenhuizen samenwerken aan evaluatieonderzoek. Na tien jaar werd het minder leuk. Het nieuwe was er vanaf. Het netwerk begon voor mij te groot te worden, waardoor verschillen van inzicht te bepalend werden. De chemie verdween. Heel goede mensen met nieuwe inzichten en frisse energie hebben het stokje overgenomen.

In mijn huidige positie ga ik proberen nationale onderzoeksnetwerken te verbinden om betere internationale wetenschappelijke samenwerking te creëren. Ik heb veel contacten met onderzoekers in Europa, Azië en Amerika. Daarnaast ben ik bezig met klinische richtlijnen. De ontwikkeling daarvan staat in Australië echt nog in de kinderschoenen, terwijl ik daar in Nederland veel ervaring mee heb opgedaan. Soms heb ik het gevoel dat ik in een krimi speel en al weet wie de dader is, terwijl de rest dat nog niet weet. De patronen die ik in Nederland heb gezien, keren nu weer terug: de rollen die men aanneemt, de dynamiek, de meningsverschillen, soms conflicten. Ik voel me meer dan in Nederland toeschouwer en dat bevalt me wel.

Tot nu toe heb ik me gewijd aan wetenschappelijk werk, maar binnenkort ga ik me twee dagen per week bezighouden met patiëntenzorg. Het Australische registratiecollege heeft mij inmiddels “goedgekeurd” als arts. Ik werk eerst een halfjaar onder supervisie in het ziekenhuis. De universiteit en het ziekenhuis zijn hier gescheiden, dus straks heb ik twee bazen. Door die scheiding zie je hier helaas wel meer afstand tussen wetenschap en praktijk. Een groot verschil met Nederland is ook dat er veel meer concurrentie is tussen wetenschappers en veel meer publicatiedruk. Dat komt de innovatie wel ten goede, maar de samenwerking minder.

Mijn vertrek naar Australië ervaar ik als een enorme verrijking van mijn leven. Ik vind het mooi dat ik later, voor ik in het graf stap, kan zeggen dat ik het heb geprobeerd.’