Blog Mona - Imago
Plaats een reactie
‘Mam, is dat ook een dokter?’ Als een vierjarig meisje zulke twijfels uit, ondanks je witte jas, een authentiek naamkaartje en de overdreven dubbelslang cardiologiestethoscoop, dan heb je een probleem.
Een arts doet er jaren over om kennis, ervaring en intuïtie op te bouwen. Ik moet het als coassistent doen met basiskennis. Die bestaat naast de parate medische kennis uit deels weggezakte informatie uit colleges, half vergeten feiten uit boeken en zelfs herinneringen aan dingen die ik had moeten lezen. Hoe clichématig het ook klinkt, ik voel me echt stom als ik een vraag niet kan beantwoorden. Ik twijfel aan mijn geschiktheid als arts. Na twijfel, komt onzekerheid. Is er geen internist die een 0,5%-oplossing zelfvertrouwen kan voorschrijven aan een onzekere coassistent? Want als ik onzekerheid uitstraal, dan twijfelt zelfs een peuter aan mijn artsenimago.
Kindergeneeskunde is waarschijnlijk het enige coassistentschap waar mijn handicap, gebrek aan artsenimago, van pas komt. Nadya van 3 jaar laat zich makkelijk door mij onderzoeken en schatert van het lachen als ik de pulsaties in de aa. femoralis probeer te voelen. Ze wuift vrolijk ‘dag–dag’ als ze half uurtje later de poli verlaat. Ze heeft geen negatieve ervaring met het artsbezoek in het ziekenhuis. Ik zie er voor haar niet genoeg als dokter uit en dat is voorlopig voor nu, wel even mooi!
Mona
Meer blogs van Mona
- Er zijn nog geen reacties
