Maak je niet druk(verband)

Of ik even kon uitleggen hoe je een drukverband om een enkel moest aanleggen. Het was half twee ‘s nachts op een maandagavond toen ik door mijn neefje werd wakker gebeld. Hoe het precies gebeurd was wist hij zelf ook niet helemaal meer.

Hij had ruzie gehad op straat en de ruziemakers hadden een belofte gedaan. Ze zouden hem niet in elkaar slaan, ze zouden alleen zijn enkel verpesten en zo geschiedde. Hoe ze het aangepakt hebben zullen we nooit weten, effectief was het wel. Hij had naar huis moeten strompelen en is met een geleende fiets thuisgekomen.

Mijn halfhartige poging tot anamnese gaf me de volgende informatie: Ja hij kon er nog wel op staan, nee hij had nog niet gekoeld met ijs en ja het deed verdomd veel pijn. Hij kon zich wel vinden in mijn inschatting dat het niet gebroken was en nu wou hij een drukverband aanleggen. Na een matige poging tot uitleggen hoe je met het totaal ongeschikte verband wat hij had gevonden een drukverband moest aanleggen, gaven we het allebei op. Hij zou vannacht zijn voet omhoog leggen en zijn enkel goed koelen met ijs, maar hoe ging het verder eigenlijk met hem? We hadden elkaar al drie maanden niet gesproken en hij was die dag begonnen met studeren. Genoeg om bij te kletsen.

Daar lagen we dan in het donker in het holst van de nacht te kletsen, ik op mijn buik in bed, hij met een zak doperwtjes bij zijn ouders op de bank. Die enkel waren we allang weervergeten. Over het algemeen kun je me voor het uitleggen van het aanleggen van een drukverband niet wakker maken, maar voor sommige mensen maak ik graag eenuitzondering.