Blog Jane - Kijken

Met een diepe frons beweeg ik mijn vingers heen en weer. ‘Ik voel de pijlnaad! Oké, dan ga ik nu op zoek naar de fontanel.’ AALV of toch AALA? Lees: achterhoofdsligging met het achterhoofd linksvoor of toch -achter? Dan zegt de verloskundige: ‘Jemig, wat kun jij moeilijk kijken, zeg.’

Op de introductiedag van de gynaecologie en de verloskunde leren we de stand van het indalende hoofd van de baby te toucheren. De opmerking om mijn gezicht in de plooi te houden heb ik nog geen enkele keer in mijn coschappen gehad en dit is nog wel op een fantoom! Een iets te groot voorstellingsvermogen wellicht? Of gewoon het simpele feit dat bij de verloskunde veel emoties komen kijken?

Bevallingen. Vaginale partussen. Martelingen? Of gelukzalige momenten? Mijn eerste bevalling was direct een memorabele. Een onuitstaanbare, aanstaande moeder met vreselijke weeën die na de start van de intraveneuze pijnstilling de meest grappige uitspraken doet: ‘Oeh ja, heerlijk, geef nog maar een shot. Het lijkt wel of ik high ben...’ Dan, giechelend: ‘Kijk, volgens het scherm heb ik een wee!’

Even later begint de uitdrijving. De vrouw heeft door de pijnstilling even bij kunnen komen en is vol goede moed. Iedereen kent zijn plek in de ruimte. De vader aan het hoofdeinde en ook geen centimeter meer richting voeten. De gynaecoloog staat aanwijzingen en vooral ook aanmoedigingen te roepen met aan haar zijde de verpleegkundige als vliegende keep. Deze eerste keer is mijn taak vooral toekijken en ik sta precies met mijn gezicht naar de uitgang van de baby. Heel erg bewust van mijn gelaatsuitdrukking sla ik het tafereel gade. Na een paar keer persen ‘staat’ het hoofd. De gynaecoloog roept: ‘Zuchten, zuchten, zuchten!’ En de vrouw doet haar keurig na. Met ongelooflijke verbazing kijk ik recht de vagina in, maar verbazing is niet het enige wat ik voel, ontzetting en verbijstering komen ook in het rijtje voor. Ik zie dat er scheuren ontstaan waar het hoofdje het wint van het weefsel. Blijkbaar ben ik even mijn gezicht vergeten en ik schrik op als de verpleegkundige mij aantikt en in mijn oor fluistert: ‘Pas op, je kijkt zoals je denkt!’ 

Jane

Meer blogs van Jane