Wachten op visite (2)

In het artikel ‘Wachten op visite’ (MC 46/2004: 1820) wordt gemeld dat de factor afstand niet of nauwelijks van invloed is op de wachttijd tot de komst van de arts die visite rijdt. Voor veel automobilisten lijkt me deze bevinding eigenlijk weinig opzienbarend nieuws. Wat ik opmerkelijk vind, is dat in dit artikel onverbloemd wordt aangegeven dat de huisarts in deze grootschalige dienststructuur in 30 procent van de gevallen met de hoogste urgentie niet op tijd aanwezig is. Hieraan wordt dan de opmerking gekoppeld dat dit probleem ook geldt voor de ambulances. Vervolgens wordt dan gesproken over de inspanningsverplichting om de patiënt zo snel mogelijk hulp te bieden door wederzijdse inzet.

Wat is taal toch een mooi instrument. We halen beide de norm niet, dus helpen we elkaar in geval van nood. Is dan het probleem opgelost? Wordt in al die gevallen de ambulance ingeschakeld? Uit het onderzoek blijkt bovendien dat het niet op tijd komen bij een visiste met urgentiegraad 1 vooral wordt veroorzaakt door visitedrukte. Volgens mij betekent dit niet anders dan dat de groot-schaligheid van de dienstenstructuur ertoe leidt dat in 30 procent van de gevallen - in ieder geval in het onderzoeksgebied - niet meer wordt voldaan aan de door onszelf gestelde norm. Onze inspanningsverplichting zou moeten zijn de oorzaak van dit probleem te erkennen en vandaar uit naar een oplossing te zoeken.

Vlaardingen, november 2004

Joop Dopper, huisarts