Niet meer kinderkanker door gsm-masten

Ik las het artikel Niet meer kinderkanker door gsm-masten (MC 26/2010: 1285) door Sophie Broersen. Mijn complimenten dat zij tenminste goed heeft gelezen wat in het originele artikel staat, anders dan de verslaggever van De Telegraaf.

Maar... is het niet een absurd onderzoek? Neem 500 mensen met een gebroken been. Neem 2000 vergelijkbare mensen zonder gebroken been. Constateer dat alle 2500 mensen aan het verkeer deelnemen. Conclusie: er is geen verband tussen verkeer en gebroken benen.

Een onzinnige gevolgtrekking! Ook als om de een of andere reden de deelname aan het verkeer gelijk verdeeld is over alle mensen met of zonder gebroken benen. Maar het is precies wat de onderzoekers hebben gedaan en BMJ heeft gepubliceerd.

Neem 1397 jonge kinderen met kanker. Neem 5588 vergelijkbare jonge kinderen zonder kanker. Constateer dat de moeders tijdens de zwangerschap allemaal hebben blootgestaan aan gsm-straling van basisstations. Conclusie: er is geen verband tussen kanker bij jonge kinderen en straling van gsm-basisstations.

De conclusie is absurd, ongeacht of de blootstelling gelijk of ongelijk verdeeld is geweest over de zwangere vrouwen. Is het niet nodig om uw lezers en lezeressen te wijzen op deze absurditeit? Straks gaan ze nog denken dat het onderzoek werkelijk iets heeft aangetoond.

Den Haag, juni 2010
Frans van Velden, journalist

• Rubriek Brieven