Nier doneren veilig voor donor

Uit een onderzoek waarin nierdonoren lange tijd zijn gevolgd, blijkt dat zij even lang leven en even gezond zijn als niet-donoren. Ook is het risico op nierziekte onder hen niet groter dan in de algemene bevolking. Dat melden Hassan Ibrahim c.s. van de University of Minnesota in NEJM van 29 januari.

Waar eerdere studies naar de langetermijneffecten van een nierdonatie voornamelijk uit kleine studies met een beperkte follow-up bestonden, hebben Ibrahim en collega’s een groot aantal patiënten jarenlang gevolgd. Zij hebben onder andere het risico op vergevorderde nierziekte bepaald van 3698 nierdonoren die tussen 1963 en 2007 een nier afstonden.

Daarnaast zijn 255 donoren uitgebreider onderzocht. Bij hen is onder meer de glomulaire filtratiesnelheid, de albumine-excretie en het vóórkomen van hypertensie bepaald. Ook werd de algemene gezondheidstoestand en de kwaliteit van leven vastgesteld. De uitkomsten zijn vergeleken met de gezondheidstoestand van vergelijkbare proefpersonen die deelnamen aan de National Health and Nutrition Examination Survey, een groot bevolkingsonderzoek.

De levensverwachting van de 3698 nierdonoren verschilt niet van de algemene bevolking en ook het risico op ernstige nierinsuffiëntie is bij hen niet verhoogd. In de groep nierdonoren ontstond bij 11 mensen terminaal nierfalen. Dat komt overeen met 180 donoren per miljoen mensen per jaar, terwijl in de algemene bevolking 268 mensen per miljoen mensen per jaar terminaal nierfalen ontwikkelen.

Bij de meerderheid (85,5%) van de 255 onderzochte nierdonoren bleef de glomulaire filtratiesnelheid aanvaardbaar en het vóórkomen van hypertensie en albuminurie was vergelijkbaar met dat in de controlegroep. Wel bleek dat de duur van de periode na donatie was geassocieerd met het optreden van albuminurie. Ook bleek dat de meeste donoren een betere kwaliteit van leven hebben dan gemiddeld. Dat kan komen doordat alleen gezonde mensen in aanmerking komen voor het (bij leven) doneren van een nier.

In een toelichting op de studie schrijven Jane Tan en Glenn Chertow van de Stanford University School of Medicine dat zij door de studieresultaten zijn gerustgesteld dat de langetermijngevolgen voor relatief jonge, gezonde, blanke nierdonoren relatief beperkt zijn. Van de 255 in de substudie onderzochte nier­donoren was namelijk 99 procent blank en was de gemiddelde leeftijd 41 jaar. Of de gevolgen ook voor oudere, niet-blanke donoren beperkt zijn, moet volgens Tan en Chertow nog worden onderzocht. Twan van Venrooij

NEJM 2009; 360: 459-69, 522-3