Huisartsen gaan bereikbaarheid verbeteren (3)

Vorig jaar is met veel tamtam een onderzoek uitgevoerd door de inspectie en de NPCF naar de telefonische bereikbaarheid van huisartsenpraktijken. Van tevoren is al uitgebreid verteld dat deze ten hemel schreiend slecht zou zijn. Met grote letters werden de misstanden aan de kaak gesteld. Let wel: dit alles al voordat enig onderzoek had plaatsgevonden.

Het onderzoek is uitgevoerd en ook mijn praktijk is enkele malen gebeld, zowel op de gewone praktijklijn als op de spoedlijn. Dat was lastig en vervelend, omdat een spoedlijn voor spoed is en niet voor andere zaken. Als de telefoon van de spoedlijn gaat, laten we al het andere vallen om te antwoorden. Maar goed, ik snap ook wel dat er geen andere manier was, dus hebben we niet geprotesteerd. Ik was zelf ook wel benieuwd naar de uitkomsten. En dat ben ik nog steeds.

Tot mijn verbazing lees ik dat blijkbaar de LHV, de minister, de inspectie en ook de NPCF al op de hoogte zijn van de uitkomsten (

MC 16/2008: 699

). Er worden al plannen gemaakt voor verbetering, protocollen voorgesteld en de minister heeft het er al over dat de bereikbaarheid niet volledig beeldbepalend mag zijn voor de huisarts. En nog steeds lees ik dezelfde tendentieuze opmerkingen over de blijkbaar slechte bereikbaarheid van huisartsen in de media. Maar ik weet nog van niets. En mijn collega’s ook niet.

Uit Nivel-onderzoek bleek onlangs dat patiënten helemaal niet zo on­tevreden zijn over de bereikbaarheid van huisartsen. Dus, vertel het eens: wat zijn nu die uitkomsten van het onderzoek naar de bereikbaarheid van huisartsen?

Streefkerk, juni 2008

Bart Bruijn, huisarts