Herverzuiling psychiatrie

Allochtone patiënten kunnen beter in eigen praktijken worden behandeld, meent hoogleraar psychiatrie F. Koerselman in de rubriek ‘NieuwsReflex’ (MC 45/2003: 1719).

Eén op de zes mensen in de Nederlandse bevolking is van buitenlandse herkomst (CBS, 2002); in sommige stadsdelen is dat zelfs de helft van de bevolking. Het is onhaalbaar en onnodig dat alle allochtone psychiatrische patiënten worden behandeld door de enkele vrijgevestigde, allochtone collega’s. Allochtone patiënten zijn het meest gebaat bij goede (reguliere) psychiatrische diagnostiek. Migratiegeschiedenis en culturele achtergrond verdienen daarbij aandacht, maar zijn slechts enkele van de vele factoren die in kaart moeten worden gebracht. Psychiatrische behandeling bij allochtone patiënten vergt net als bij alle andere patiënten ‘behandeling op maat’, met keus uit een palet aan behandelmogelijkheden. Voor patiënten met een slechte beheersing van de Nederlandse taal en een lage opleiding is soms een specifiek behandelaanbod wenselijk. Dat kan worden ontwikkeld binnen de reguliere GGZ. Naast de groepen voor depressieve ouderen, voor moeders met psychiatrische problemen en voor vrouwen met seksueel misbruik in de voorgeschiedenis, passen groepen voor Turkse vrouwen met depressie en voor Marokkaanse mannen met chronische psychiatrische klachten (om maar enkele voorbeelden te noemen).

Verzuiling leidt tot verschraling, voor de patiënt én voor de behandelaar.

Amsterdam, november 2003
A.C. Schrier, psychiater