Europese aanbesteding

De radiologische beoordeling in het kader van het bevolkingsonderzoek naar borstkanker zou Europees aanbesteed moeten worden. Zijn ze nu helemaal gek geworden? Het Bevolkingsonderzoek Borstkanker Nederland vervult wereldwijd een voorbeeldfunctie. Er zijn ongeveer 150 radiologen bij betrokken die een aantekening hebben als screeningsradioloog. Daarvan ben ik er één. En omdat we nagenoeg allemaal ook gewoon als radioloog in de omliggende ziekenhuizen werken, hebben we goede relaties met de betrokken huisartsen en weten we snel waar het om gaat als een patiënt vanuit de screening wordt doorverwezen voor vervolgonderzoek.

Met elkaar beoordelen we de mammogrammen die jaarlijks bij ongeveer 830.000 vrouwen worden gemaakt. Van 1988 tot 2002 voor een tarief per onderzoek van 13,50 gulden (ja, u leest het goed: hier staan geen euro’s). Sinds 2002 wordt het tarief geïndexeerd. De kosten per onderzoek liggen vanaf 1995 stabiel op ongeveer 41 euro en zijn vanaf 1999 trendmatig verhoogd.

Nu rommelt het in screeningsland. De negen screeningsorganisaties moeten er vijf worden, met alle bestuurlijke herschikkingen van dien. En het bevolkingsonderzoek moet digitaal. Dat leidt tot kostenstij­gingen; apparatuur moet voor­tijdig worden afgeschreven.

Nu hebben duurbetaalde adviseurs verzonnen dat dit geld kan worden terugverdiend door de radio­logische beoordeling van de screeningsmammogrammen Europees aan te besteden. Ze hebben argumenten gezocht en gevonden. Elke andere beschaafde Europese lidstaat had met gemak duizend redenen uit de mouw geschud waarom dat niet zou hoeven of ongewenst is (om kwalitatieve redenen bijvoorbeeld). Maar nee, Nederland moet weer het braafste jongetje uit de klas zijn.

Ik roep op tot Kamervragen. 

Floris Sanders, de radioloog